Uğur Yüksel, "Murathan Mungan dağ'lıyor", Kaos GL, Ocak-Şubat 2008

Yıl boyunca Kâğıt Taş Kumaş, Kullanılmış Biletler, Büyümenin Türkçe Tarihi, Yedi Kapılı Kırk Oda gibi birbirinden farklı türde eserler veren Murathan Mungan, 2007 yılını şiirle kapattı. En son 2004 sonunda yayımladığı Eteğimdeki Taşlar'da şiirlerini paylaşan Mungan, bu kez dağı bir metafor olarak kullandığı şiirlerinden oluşan Dağ'la çıktı geldi. 2005-2007 yılları arasında yazdığı şiirlerinden oluşan , Eteğimdeki Taşlar'da sinyallerini verdiği bir dönemeçte yazılmış gibi. Daha olgun ve dinlenmiş bir Mungan karşımızdaki. Şiirini takip edenlerin çok kolay anlayabileceği bir ermişlikte duruyor. Hemen her cümle yine çok ağır ama bu kez sanki daha açık ve anlaşılır. Garip bir yalınlıkla konuşuyor Mungan; yaralarını bu kez kanatmadan, kabuklarını açmadan, onlarla birlikte yaşamayı kabul ederek anlatıyor. Bir şiirinde dediği gibi, "şimdi yaşadıkların gün sayıyor kâinat bilgisiyle". Köklerini hiçbir zaman koparmasa da bir süredir yaşamadığı Mezopotamya'ya geri dönüp oraya yerleşmesi ve ordaki sonsuzluktan yazmasının da payı olabilir mi bunda? Son cümle de bir metafor olabilir: Murathan Mungan 'da bir dağ kadar yalnız ama bir dağ kadar da güçlü görünüyor; arkasını görebilmek için dağa tırmanmayı bilmek gerekir.