Eski 45'likler 1989'da ilk kez yayımlandığında 45'likler hayatımızdan çoktan çıkmıştı. Eski 45'likler'deki şiirler de 80'li yıllara değil, 70'lerin sonuna ait şiirler... Kitabını "Monark 451: radyolu bir pikap çocukluk arkadaşımdı" diye açan Mungan, ilk şiirinde şöyle devam ediyor:

Gelme

baktığın yerde karanlık bir tomurcuk bırakıyorsun

çarşılar avuçlarında aykırı

sokakların lisanı adımlarında

gelme, geldiğinde her şey yitiriyor kendini

vurgun: ölümlerin en kostağı

vurgun ölümlerden kaçgun yanımız

konaklarda boğulmuş eski bir ana

şöyle buyurur:

sen seç kendine bir hayat

ve öylesine yaşa, nasılsa

kaldığın yerden vurgun sürdürür

ve hep bak kendine

birörnek aynalara asi bir suret bırak

baktıkça gözlerin

kendini öldürür…

Didem Özdemir, "Mungan ve şiirsellik", Cumhuriyet Kitap Eki, 28 Aralık 2000

"Sedef tuttu adanmış gövde izi sürülen yüreği sınanmış gecelerden / Açılmazlar, açılamazlar, / Gidemezler kendilerine bile..." Bu mısralar (ve yazıdaki bütün diğer alıntılar) Murathan Mungan'ın Omayra adlı eserinde geçiyor. Kitabın ilk sayfalarından itibaren yapraklarını yavaş yavaş açtıkça bambaşka bir dünyanın kapılarından geçiyoruz. Şiirler sanki bitmeyen bir yolu size tattırıyor. Yanınızda sadece içinizdeki ince titreyişleriniz ve sözcükler, yani söylenmişler var. İstediğimiz sözcükleri, tek tek alıp bir araya getirdiğimizde bir şiir karesi oluşturabiliyoruz. Dümdüz seyir eden ince ince dokunmalardan sonra kıyıdaki bir dalga alıp yazarın simgeler dünyasında, istenenin yakınına taşıyor, en bilinen ortaklığıyla açıyor kendini...

Ve siz, bu tempoya alışıyorsunuz...İzi sürülen yürek...açılamazlar dizeleri sanki bir sayıklama türünden belli düşünsel basamaklar oluşturarak yavaş yavaş ...

Devamını görmek için bkz.