Aşkın Cep Defteri’nden, s. 71-72.

• Aşk, bin defa.

• Kimine hiç, kimine bin defa.

• Farklı yaşların ceplerinde unutulmuş, kâğıda dökülen ya da kâğıttan dökülmüş hatıralarıyla, aşk bin defa.

• Aşk demek, belki bu sefer olur, demek.

• Aşk kendini tekrarlayarak kanıtlar. En çok da sahibine.

• Kalbinden emin olmak iyidir. Sahibini sağlamlaştırır.

• Aşk öğretir, aynı hataları yinelememen için, ama yine aşk yüzünden yinelersin.

• Aşkın insana öğreteceği pek çok şey ve pek az şey vardır. Aşk da hayatın diğer öğretmenleri gibi büyük ölçüde öğrencisine bağlıdır.

• Kırk altı yaşında yazmaya başlıyorum bu metni ve yıllar sonra yeniden âşığım, sevgilim yirmi bir yaşında ve aramızda duran zaman hem çok var, hem hiç yok, bir gidip bir gelerek katediyoruz aramızda yaratılmış yeni zamanı.

• Bu yaşımda acıyla öğrendiğim bir gerçek. (Neden şuncacık bir gerçeği bile öğrenebilmek için, bunca yıl bekler insan? Yalın kural: Hayat her şeyi bir kerede öğretmiyor.)

Çok iyi bir âşığım ben. Harika bir âşığım. Tutku, ateş, incelik doluyum. Ama ne yazık ki iyi bir eş değilim. Âşık olmak başka bir şey, eş olmak başka... İlişki dediğin de eşle yaşanıyor. İlişkideki hızımın, kurgularımın, beklentilerimin karşı tarafa ne yaptığının hesabını her seferinde iyi yapabildiğimi söyleyemeyeceğim. Bir arkadaşımın dediği gibi, karşı taraftan kendi hızımı bekliyorum.

• Yalnızca bana değil, benim aşkıma da âşık oluyorlar. Onlara nasıl âşık olduğuma.

Kaç kez böyle oldu bu. Artık biliyorum.

• Öncesiz çiçekler birdenbire açılıveren aramızda

Yine mi, daha mı, hâlâ mı aşk

Ümit var mı hâlâ aşktan, hayattan

Kime ne, sana ne, bana ne, bana ne

Yalnızca aşk olsun istiyor insan