“Kültür sanat sorunları üzerine "kafa açıcı" ya da duruma göre "kafa yapıcı" olmasını arzuladığım ve amaçladığım bu yazıları, eğlenceli olsun diye bu başlık altında toplamak istedim. "Meskalin" adı, kitabı varederken metafor değerinde bir simge oldu.

Bu kitap kabaca, kültür-sanat sorunları ve gündelik hayat üzerine yazılmış deneme kıvamında, daha çok gündeliğe dönük bir tutum izleyen yazılardan oluşuyor. Özgür Gündem, Özgür Bakış, Radikal gibi gazetelere, ya da Express, Özgür Yaşam, Öküz gibi dergilere ara ara ya da sürekli yazdığım dönemlerin ürünü olan bu yazıların tümü, varlığını, bu gazetelere ve dergilere borçlu sayılır. Okunduğunda yazılardan da anlaşılacağı gibi, yıllardır katıldığım çeşitli üniversitelerin, dernek ve benzeri kuruluşların düzenledikleri söyleşi programlarında bana yöneltilen sorular, tartışılan konular, yazılarıma da büyük ölçüde kılavuzluk etmiştir. Bu yüzden, bu yazılara rengini veren daha çok içinde yaşanılan kültürel atmosferin sorunları, gündelik iklimin gündem oluşturan maddeleridir; bunlardan yola çıkarak daha genel bir çerçeve kurulmaya çalışılmıştır. Bütün bu yazılardan dönem özelliklerine değgin ipuçları da okunabilir.

Aldous Huxley, dilimize Sezgi Kapıları adıyla çevrilen kitabında "meskalin" kullanır. Daha doğrusu, kitabında meskalin kullanma deneyimlerini aktarır. Meskalin'in insana sağladığı algı, sezgi, görme biçimi farklılıklarından söz eder. Edebiyat dünyası, "meskalin"le belki de en yaygın anlamıyla bu kitap nedeniyle tanışmış olur.

Ben de her zaman gözümüzün önünde duran olgulara bakarken, gerçekliğin değişik ve farklı boyutlarıyla yüzleşmeyi, yanlış öğrenmelerin kirlettiği algılarla gözümüzün bizden sakladıklarını yeniden tartışabilmeyi amaçladığım bu yazıları nicedir bu ad altında toplamayı düşünüyordum; kitabın profili, giderek adı ve hedefi ortaya çıktıktan sonra yazılan yazılar da, böylelikle kendiliğinden bir yön kazanmış, bir "toplama" çalışmaya başlamış oldu.” – Murathan Mungan

"Güç ve İktidar ve Diğerleri", s. 66-72

Okurlarla buluştuğum bazı söyleşilerimde, her çeşit "iktidar" karşıtı söylemim, iktidar ve çeşitleri hakkındaki düşüncelerim ve sözlerim üzerine, ya konuşmam sırasında söz alan, ya da program sonrasında yanıma gelen bazı genç arkadaşlar, bu konuda bana ilişkin kimi kuşkularını dile getirmişlerdi. Benim de aslında bir çeşit iktidar olduğumdan kuşkuları vardı.

Niye böyle düşünüyor, ya da hissediyor olmalarının nedenleri konusunda, bana da, kendilerine de açık ve berrak değildiler; bu sanıyı ne üzerine temellendirdiklerini anlamak adına sorduğum sorulara doyurucu yanıtlar alamıyordum ama, izlenimlerinde içtendiler, suçlamak ya da "açık yakalamak" amacıyla değil, sahiden anlamak amacıyla soruyor; "samimi düşüncelerini ve hislerini" yansıtıyorlardı. Böyle olunca da bunun nedenleri üzerine karşılıklı birlikte düşünmemiz, derinleşmemiz gerekiyordu.

İktidarın her çeşidine şiddetle karşı olan biri olarak, bu denli yanlış anlaşılmış...

Devamını görmek için bkz.