1990-97 arasında yazılmış 51 şiiri kitaplaştırıyor Başkalarının Gecesi. Açılış şiiri, aynı zamanda kitaba ismini de veren 1990 tarihli "Başkalarının Gecesi":

Görünmeyeni görmenin azabı

İçimizde durmadan ödediğimiz

ne ruhumun ay ışığı

ne yırtıcı hayvanlarla güreşen

yorgun bedenim

ihtiyar atlar gibi kapandım içime

yasını tutuyorum sonsuz bir kehanetin

Görünmeyeni görmenin azabı

Çılgınlıklar otu ağzımda

Kırların yırtığına takılmış karaca

Sıvası dökülmüş duvarlardaki

Donmuş halı zamanı

Çılgınlıklar otu ağzımda

Değişik kalibreli intiharlar denedim

Dipteki arayış boş kovan

Başkalarının gecesi bitmedi daha

10 Ocak 1990

Ahmet Ada, "Üç kitabıyla Murathan Mungan şiiri", Virgül, Sayı 10, Temmuz-Ağustos 1998

Murathan Mungan 1997 yılı içinde, birer ay arayla üç şiir kitabı birden yayımladı. Ekim'de Oyunlar İntiharlar Şarkılar, Kasım'da Mürekkep Balığı, Aralık'ta ise Başkalarının Gecesi adlı yapıtlar bunlar. Böylece, şiir kitapları on üçe ulaşan Murathan Mungan, çok okunan kimliğiyle de günümüz şiirinin ender isimlerinden. Aslında üç kitaplık deneyimi yirmi yıla dağılıyor. Bir anda yazılmış şiirler değil, kültürel birikiminin, yıllara dağılan şiir malzemelerinin birer ay arayla gündeme gelmesi olarak görüyorum bu üç kitabın çıkışını.

Murathan Mungan şiirinin tipik özelliklerini yansıtıyor her kitap. Osmanlıya Dair Hikâyat'tan bu yana -ki ilk kitap gelenekle buluşan bir kitaptı- genellikle iki Murathan Mungan şiir çizgisinden, iki üslûptan söz etmek mümkün. Bu saptamayı Cihan Oğuz'a borçluyuz. Birincisi, geleneksel söylemi de bar...

Devamını görmek için bkz.

Didem Özdemir, “Mungan ve şiirsellik”, Cumhuriyet Kitap, 28 Aralık 2000

"Sedef tuttu adanmış gövde izi sürülen yüreği sınanmış gecelerden / Açılmazlar, açılamazlar, / Gidemezler kendilerine bile..." Bu mısralar (ve yazıdaki bütün diğer alıntılar) Murathan Mungan'ın Omayra adlı eserinde geçiyor. Kitabın ilk sayfalarından itibaren yapraklarını yavaş yavaş açtıkça bambaşka bir dünyanın kapılarından geçiyoruz. Şiirler sanki bitmeyen bir yolu size tattırıyor. Yanınızda sadece içinizdeki ince titreyişleriniz ve sözcükler, yani söylenmişler var. İstediğimiz sözcükleri, tek tek alıp bir araya getirdiğimizde bir şiir karesi oluşturabiliyoruz. Dümdüz seyir eden ince ince dokunmalardan sonra kıyıdaki bir dalga alıp yazarın simgeler dünyasında, istenenin yakınına taşıyor, en bilinen ortaklığıyla açıyor kendini...

Ve siz, bu tempoya alışıyorsunuz...İzi sürülen yürek...açılamazlar dizeleri sanki bir sayıklama türünden belli düşünsel basamaklar oluşturarak yavaş yavaş b...

Devamını görmek için bkz.