"Çıldırmış olmalıyım. Bu sözcükleri uykumda duyuyorum ve her duyduğumda boğazımın gerisinde bir yerde, gırtlağın burunla birleştiği noktada –hani o korktuğunuzda kuruyan bölgede– kumru gibi dem çekiyorum. Sizi yaşadığımız yere götürebilmek için çıldırıyorum..."

Bir otoyolun kenarında, şehir merkezinden on iki, denizdense dört kilometre uzakta, atılmış buzdolapları, kaza geçirmiş kamyonlar, kırık lavabolarla dolu bir çöplük bölgesindeyiz. Büyük bir Olimpiyat Stadyumunun yapılacağından söz edilen bu yer aslında kendiliğinden oluşmuş bir mahalle. Bir zamanlar büyük bir işadamı olan Vico ile sevgilisi Vica'nın, buraya ilk yerleşen olduğu için herkese kendi kanununu dayatan Jack'in ve her biri kendi geçmişini bir yük gibi taşıyan Anna'nın, Marcello'nun, Melek'in, Liberto'nun, Joachim'in, Saul'ün, Danny'nin, Corina'nın, Alfonso'nun sığındıkları, yaşamlarından ellerinde kalan ne varsa korumaya çalıştıkları "evleri"nin yer aldığı kendine özgü bir mahalle. Ve bu mahallenin Vica'ya âşık köpeği Kral...

Hırslar ve umutsuzluklar, sevgiler ve kayıtsızlıklar, varkalma çabaları ve kendini ölüme bırakış: Büyük zenginliklerin yanı başında büyük yoksulluklar... Kral, yeni bir barbarlık çağının, Köpekler Çağı'nın habercisi mi?

Açılış Bölümü, s. 9-19

6:00Çıldırmış olmalıyım. Bu sözcükleri uykumda duyuyorum ve her duyduğumda boğazımın gerisinde bir yerde, gırtlağın burunla birleştiği noktada –hani o korktuğunuzda kuruyan bölgede– kumru gibi dem çekiyorum. Sizi yaşadığımız yere götürebilmek için çıldırıyorum.

M. 1000 kuzeye doğru şehrin dışına gidiyor. Gece gündüz yoğun bir trafik var üstünde, kaza olduğu ya da grevciler barikat kurduğu zamanlar dışında dinmek bilmeyen bir trafik. Şehir merkezinden on iki, denizden dört kilometre uzakta, insanların mecbur kalmadıkça durmadıkları bir bölge var. Tehlikeli olduğu için değil, unutulmuş bir yer olduğu için. Burada bir anlığına duranlar bile sonradan varlığını unutuyorlar hemencecik. Bomboş, ama epeyce geniş. Hızlı bir koşuyla etrafını dönmek yarım saat kadar alır. Burada kocaman, yüz bin kişilik bir stadyum inşa edileceği söyleniyor, şimdiye kadar yapılmış en büyük stadyum. Gelecek yüzyılda Olimpiyat Oyunları burada yapılabilir...

Devamını görmek için bkz.

Celâl Üster, “O Artık Bir Köpek”, Radikal Kitap, 30 Mart 2001

John Berger, gerçekten bir köpeğin gözünden (ya da ağzından) mı anlatıyor öyküsünü, yoksa köpeğe çok benzeyen birinin gözünden (ya da ağzından) mı? Bir söyleşide verdiği yanıtta, bu sorunun ipuçları var: "Belki de bir köpektir; ama köpek ise eğer, o zaman konuşabilen ve çok şey bilen bir köpek. Belki, kendine köpek diyen biridir; çünkü o evsiz barksızlar arasında hemen herkes adını değiştiriyor. Kendilerine yeni kişilikler uydurduklarından değil, artık aynı insanlar olmadıklarından. Bu korkunç sarsıntı ve zorluklar onları değiştirmiş. Onun için, belki de, kendine ya da başkalarına kendisinin artık bir köpek olduğunu anlatan biridir bu..."

Ercan Dalkılıç, “ Yeni bir barbarlık çağının, köpekler çağının habercisi”, Birgün Kitap Eki, 22 Aralık 2010

Bir Sokak Hikâyesi altbaşlıklı Kral, daha çok Görme Biçimleri kitabıyla bilinen ünlü İngiliz sanat eleştirmeni John Berger’in kaleminden süzülen uzunca bir hikâye denemesi aslen. Kitap, evsizlerle dolu bir arsada yaşayan, aynı zamanda oranın bekçiliğini de yapan Kral adındaki köpeğin, bir gün boyunca yaşadıklarının kurgulanması ile oluşturulmuş. Sabahın ilk saatlerinden, gece yarısına kadar, köpeğin arsada birlikte yaşadığı evsizlerin gündelik uğraşlarını, umutsuzluklarını, sevgilerini, varkalma çabalarını ve en önemlisi de bu yoksulluğun yanı başında sürüp giden büyük zenginlikleri usta bir incelikle anlatmış yazar.

Kral’ın gözünden, bir paltonun geometrik şekline benzetiliyor üzerinde yaşanılan arsa. Köpeğin ağzından, sözgelimi; paltonun sol manşetinde Joachim’in oturduğunu, yakanın arkasında Anna’nın kulübesinin olduğunu öğreniyoruz. K...

Devamını görmek için bkz.