Nebula En İyi Roman Ödülü

"Etra veya Şehir Devletleri'nden herhangi birinin tarihini biraz okuyacak olsanız bu tarih kitaplarının köleler değil krallar, senatörler, generaller, kahraman askerler, zengin tüccarlar hakkında olduğunu, tarih sayfalarında iktidar sahibi, hareket özgürlüğüne sahip insanların yaptıklarının anlatıldığını görürsünüz. Bir kölenin niteliği ve fazileti görünmezliğinde saklıdır. Güçsüzler kendileri için bile görünmez olmak zorundadır."

Köleliğin olduğu yerde adalet olabilir mi? Güven ve sadakatin ihanetle, itaatin zulümle sonuçlandığı bir yerde sevgi yaşayabilir mi? Kitaplardan korkulan bir yerde bilgi barınabilir, yeni fikirler yeşerebilir mi? Yasaklar ve engellerle dolu bir yerde insan "kendisi" olabilir mi?

Henüz olmamış olayları "hatırlama" ve muazzam hafızası sayesinde bir kere okuduğunu asla unutmama "gücü"ne sahip olan Gavir'in öyküsü Güçler; kendisine ulaşmak, kendisi olabilmek için diyarlar aşan bir çocuğun öyküsü.

Marifetler ve Sesler’in ardından Ursula K. Le Guin’in Batı Sahili Yıllıkları dizisinin üçüncü kitabı.

Açılış Bölümü’nden, s. 11-13.

"Bu konuda hiç konuşma," diyor Sallo bana.

"Ama ya olursa? Karı gördüğüm zamanki gibi hani?"

"Zaten o yüzden konuşmamalısın."

Ablam bana sarılıyor, sınıftaki sıramızda bizi sağa sola sallıyor. O sıcaklık, o kucaklama, o sallanış aklımı biraz dağıtıyor; ben de Sallo'yla birlikte sallanıyor, ona hafifçe çarpıyorum. Ama gördüğüm şeyi, o ürkütücü heyecanı hatırlamaktan kendimi alıkoyamıyorum ve çok geçmeden patlıyorum: "Ama onlara söylemem lazım! Bir istilaydı! Hazır olmaları için askerleri uyarabilirler!"

"Ama ne zaman diye soracaklar!"

Bu beni şaşırtıyor. "Şey, hazır olsunlar işte..."

"Peki ya uzun süre hiçbir şey olmazsa? Yanlış bir ihbarda bulunduğun için sana kızacaklar. Ayrıca şehri bir ordu istila edecek bile olsa, bunu senin nasıl bildiğini merak edecekler."

"Onlara hatırladığımı söylerim!"

"Hayır," diyor Sallo. "Onlara sakın bu şekilde bir şeyler hatırladığından bahsetme. O zaman gücün olduğunu söylerler...

Devamını görmek için bkz.

Zeynip Elif, “ ‘Güç’ kendin olabilmektir”, Radikal Kitap Eki, 27 Şubat 2009.

Marifetler, Ursula K. Le Guin’in hem doğal olanın hem doğaüstünün sıradan olduğu bir dünya yaratmaktaki yeteneğini bir kere daha gözler önüne seriyor. Yukarı Topraklar’daki aileler miras aldıkları ‘marifetler’ yüzünden birbirlerinden korkuyorlar: Tek bir söz, tek bir hareket, tek bir bakışla dostlarını ya da düşmanlarını yok edebilme marifeti. Bu kitap çok önemli bir ahlaki soruyu dile getiriyor.” Batı Sahili üçlemesinin ilk kitabına ödül veren jüri bunları söylemişti. Gücün doğru ve yanlış kullanımını tartışan Marifetler, korku içinde yaşamaktansa yeteneklerini kullanmayı reddeden iki çocuğun (Gry, Orrec) hikâyesiydi. Bu kitabı okuyan Le Guin okuyucuları, yazarın Yerdeniz üçlemesinden farklı bir şeyler üretme isteğini açıkça kavramış ve teknoloji öncesi bir toplumların yaşadığı Batı Sahili’nde geçecek diğer öyküleri sabırsızlıkla beklemeye başlamışlardı.

İkinci kitap ...

Devamını görmek için bkz.

“Fantastik edebiyatın düşünürü”, Star Gazetesi, 3 Mart 2009

Çoğu zaman bir eğlencelik olarak algılanan fantastik edebiyat Ursula K. Le Guin'in kaleminde büyük bir düşünce serüvenine dönüşüyor. Hemen her serisinde büyük bir insanlık sorununa çözümler arayan, bunu yarattığı gerçekten çok boyutlu ve bir o kadar da renkle öte evrenlerinde başaran yazar yine devam ettirdiği önemli bir seriyle okurlarına kölelik, adalet, güven, sevgi, adalet, bilmek korkusu gibi insana dair can alıcı sorunların izleğinde büyük bir maceraya götürüyor bizi. Hem de bir çocuğun bakışıyla ve elbette eşsiz bir ustalıkla. Le Guin, Marifetler ve Sesler'in ardından Batı Sahili Yıllıkları dizisinin üçüncü kitabı Güçler'in bir yerinde şöyle söylüyor:

"Etra veya Şehir Devletleri'nden herhangi birinin tarihini biraz okuyacak olsanız bu tarih kitaplarının köleler değil krallar, senatörler, generaller, kahraman askerler, zengin tüccarlar hakkında olduğunu, tarih sayfalarınd...

Devamını görmek için bkz.

Yankı Enki, “Özgürlük: yaşamayı başarma gücü”, Remzi Kitap Gazetesi, 9 Mayıs 2009

Ursula Le Guin bundan otuz beş yıl önce, “yetişkin bir insan ölü bir çocuk değil, yaşamayı başarmış bir çocuktur,” demişti. Son beş yıl içinde yazdığı “Batı Sahili Yıllıkları” dizisinde de bize bunu resmetti. Dizinin ilk iki kitabı Marifetler ile Sesler adlı romanlardan sonra, yine Metis Yayınları tarafından basılan ve Yüzüklerin Efendisi üçlemesinin de çevirmeni olarak hatırladığımız Çiğdem Erkal İpek’in dilimize kazandırdığı Güçler de, tam bir büyüme romanı. Dizinin ikinci romanında olduğu gibi, bu eserde de karşımıza Batı Sahili’nden tanıdık isimler çıkıyor. Gelgelelim, Le Guin nasıl Sesler’i okumak için Marifetler’i okuma önkoşulu yaratmadıysa, Güçler’i okumak için de dizinin ilk iki kitabını okumak gibi bir yükümlülük hissi bırakmıyor okurda. Yazar, belli ki bu üç romanda da bir olaylar dizisi yaratmaktan kaç...

Devamını görmek için bkz.