The Locus Award for COLLECTION

Yerdeniz'in yazarından bu kez farklı dünyaları anlatan bir kitap. Bir tür seyahat kitabı ya da gezi rehberi. Bildik bir mekânda, havaalanında başlayan seyahatler bunlar, ama yolculuk için uçak şart değil. Havaalanına varışla uçağa ayak basana kadar geçen o eziyetli saatlerde gergin bir ıstırap, bıkkınlık, hazımsızlık ve nabız artışı boyutlar arası seyahati başlatmak için yetiyor da artıyor bile.

Uygulamalı genetik biliminin mucizesi İslac halkı, sessizliği laf kalabalığına yeğleyen Asonular, öfkenin ele geçirdiği Veksiler, Ansarların biyolojik döngüsü, kolektif rüyaları paylaşan Frinliler, hemen herkesin Kraliyet Ailesi'nin bir üyesi olduğu Hegnler, hiç uyumayan insanlar, ölümsüzler ve diğerleri...

Ekolojik felaket, gen teknolojisi, mühendislik, inanç savaşları, kontrolsüz tutkular ve tamahkârlık hakkında bir tür kehanet gibi de okumak mümkün; dil, tercihler, sabır, erdem, aşk ve benzersiz dünyalar hakkında sürükleyici öyküler olarak da.

Açılış Bölümü, “Sita-Dulip Yöntemi”, s. 11-14

Uçakların menzili –birkaç bin mil, dünyanın ta öbür ucu, hindistancevizi ağaçları, buzullar, mısır, Mısır, lama, Lama vs.– havaalanının sağladığı deneyimlerin (tabii kullanmasını bilenler için) uzantısı ve çeşitliliği yanında acınacak ölçüde sınırlıdır.

Uçaklar ıkış tıkış, gürültülü, mikroplu, telaşlandırıcı ve sıkıcıdır; üstelik son derece olmadık aralıklarla, görülmedik derecede berbat yiyecekler ikram edilir. Havaalanları daha geniş olsa da kalabalıkları, o berbat havaları, gürültüleri, amansız gerilimleri uçakları aratmaz, kurumuş bir şeylerin parçacıklarından oluşan yiyecekleri genellikle daha berbattır; üstelik bu yiyeceklerin yenecekleri yerler de insanı canından bezdirecek kadar iç sıkıcıdır. Uçaklarda herkes kemerle bir koltuğa bağlıdır ve insanlar sadece mesanelerini boşaltmak için kuyruğa girdikleri kısa sürelerde ve tam tuvalet kabinine varacakları sırada rahatsız edici hoparlörün herkesi yeniden kemerle bağl...

Devamını görmek için bkz.

Susanna J. Sturgis, “Alternatif Evrenler”, Woman’s Review of Book’s, Kasım 2003

Ursula K. Le Guin o kadar uzun bir süredir performansının doruğunda ki, bu performansın ne kadar yüksek olduğunu unutmak işten bile değil. Üç yıldan kısa bir süre içinde yalnızca Uçuştan Uçuşa’yı yazmakla kalmadı, Öteki Rüzgâr adlı bir roman yazdı, Dünyanın Doğumgünü ve Yerdeniz Öyküleri adlı iki serisine birer cilt ekledi ve İspanyol kökenli Arjantinli yazar Angélica Gorodischer’in romanı Kalpa Imperial: The Greatest Empire That Never Was’ı İngilizceye çevirdi. Bilimkurgu ya da fantastik yazarlarının büyük çoğunluğu, başarıyla tasarladıkları, can verdikleri bir dünyayı tek bir öyküde, hatta tek bir romanda “harcamayı” tercih etmez – bunu bir seride kullanmak ister. Yaklaşık 250 sayfalık Uçuştan Uçuşa’da Le Guin 15 dünya yaratıyor; fikirlerinin tükenmesinden pek korkmadığı ortada.

Pek çok yazar gibi, Le Guin de bildiği bir yerden başlıyor: bu sefer ...

Devamını görmek için bkz.

Aslıhan Gencay, “Boyutlararası irtibat acentesi”, Radikal Kitap, 21 Ekim 2004

Yerdeniz beşlemesi ve Mülksüzler'in yazarı Ursula K. Le Guin'in yeni kitabı Uçuştan Uçuşa, Metis Yayınları tarafından basıldı ve elbette bizi çok sevindirdi. 1929 Kaliforniya doğumlu yazarın genelde bilimkurgu ve fantastik öğelerin ağır bastığı eserler verdiğini biliyoruz ve çok sayıda da ödül sahibi olduğunu. Le Guin antropolog bir baba ve yazar bir annenin çocuğu olduğundan doğallığında onların birikimlerinden etkilenmiştir. Geneldeyse romanlarında alternatif toplum ve düşünce biçimleri yaratır. Onun kitaplarında, bilimkurgu ağırlıklı olmaları nedeniyle teknolojik gelişmeler arayanlar daha çok kültürel antropoloji, siyaset ve psikolojiyle karşılaşırlar. Yarı fantastik-yarı gerçekçi konular işler Le Guin. Bu yüzden onun aslında hayatın ta kendisini yazdığını da söyleyebiliriz.

Kehanetler, mesajlar

Taoizm, zen, feminizm, anarşizm gibi akımlardan d...

Devamını görmek için bkz.

Aksu Bora, “Uzaklara kaçmak”, Birgün Kitap Eki, Sayı 20, Temmuz 2006

“Elbette boyutlar arası geçiş yöntemi her zaman güvenilir değil; hatta yanınızda Rornan’ın Pratik Boyutlar Rehberi bulunsa bile. Çünkü rehber de bazen güvenilmez olabiliyor– ama Le Guin’in de dediği gibi, bir şeye ancak ölüyse tam olarak güvenebilirsiniz”

Okumak, seyahattir. Buna tanıklık ederim. Uzun, sarı, sıcak yazlar boyunca, evin kuytusunda çıkılan yolculuklardan söz açarım; yahut penceresiz, boğucu bir ofisten başlayan maceralardan...

Bazı okumalar, seyyahlık vaadini açıkça dile getirir: Bilinmeyen gezegenler, unutulmuş diyarlar, tuhaf denizler... Bilimkurgu ve fantezi edebiyatı. Bunlara boşuna “kaçış edebiyatı” denmemiştir. “Hadi” derler, “gidelim”... “Edebiyat” denmeyi hak edebilen bilimkurgu ve fantezi edebiyatı örnekleri, kaçmak için iyi araçlar değildir gerçi, ne de olsa, yine bizden söz ederler, biz insanlardan. Gizli köşelerimizden, unuttuğumuz şeylerden, tuhaflıklarımızdan. Böyle ...

Devamını görmek için bkz.