Ursula K. Le Guin’in yayımlandığı bütün dillerde çok sevilen ve hiç eskimeyen romanı Yerdeniz Büyücüsü etkileyici görsellerle çizgi roman olarak yeniden hayat buldu.

Yerdeniz’deki en büyük büyücüydü Ged, ama gençliğinde pervasız Çevik Atmaca diye biliniyordu. Güce ve bilgiye duyduğu açlıkla, uzun zamandır korunan sırların peşine düşmüş ve yeryüzüne korkunç bir gölge salıvermişti. Bu kitap, onun sınanmasının hikâyesi – gücün kudretli kelimelerine hükmetmekte ustalaşmasının, kadim bir ejderhayı dize getirmesinin ve dengeyi yeniden kurmak için ölümün eşiğini geçmesinin hikâyesi.

Edebiyatın sinemaya ya da çizgi romana uyarlanmasına her zaman biraz kuşkuyla bakarız. Bizim hayal ettiğimiz dünyayla rekabet edemeyeceğini düşünürüz. Ama çizer Fred Fordham cesur bir yaklaşımla Yerdeniz dünyasını başka bir boyuta taşıyor ve Le Guin’in klasik başyapıtına hem yazarın hayranları hem de yeni okurları için farklı bir perspektif getiriyor.

Önsöz, s. 8-9

Birkaç yıl önce Oregon Sahili’nde yürürken bir kitapçıya girdim öylesine ve şans eseri Bülbülü Öldürmek’in Fred Fordham tarafından yapılmış çizgi roman uyarlamasını buldum. Kitaba kuşkuyla yaklaştım. Benim için Harper Lee’nin romanı tanınan olsa da özellikle görsel sayılmaz, grafik yoruma uygun bir aday değildir. Ayrıca Bülbülü Öldürmek kelimenin tam anlamıyla bir klasiktir, geçtiğimiz yarım asır boyunca Amerika Birleşik Devletleri’nde edebiyatın ve eğitimin temel unsurlarından biri olmuştur; klasiklerin uyarlamaları da genellikle başarısızdır. Annemin, kendi türünün klasikleri kabul edilen kitaplarının birçoğundan ben sorumlu olduğum için bu konu üzerinde çok düşünmüştümdür.

Fred’in Bülbülü Öldürmek yorumunun bir-iki sayfasını gördükten sonra kuşkularım dağılıp gitti. Uyarlama sadıktı ama riayetkâr değildi. Fred’in yorumu aslından hiçbir şey eksiltmemişti; çizgi romanı okuyan biri hemen arkasından kendisini eserin aslına yönelmek mecburiyetinde hissedebilir. Annemin en çok bilinen kitabı Yerdeniz Büyücüsü’nün grafik uyarlamasının sadece mümkün değil, aynı zamanda enfes olabileceğini ilk kez o zaman anladım.

Üç çekincem vardı: Dile sadık kalmak, geçmiş görsel temsillerin tuzağına düşmekten kaçınmak ve okurun hayal gücüne yer bırakmak. Aralarında en hafifinin dil olduğu ortaya çıktı. Altı kitabı boyunca Ursula bizi Yerdeniz’deki birçok yerin ve insanın betimlemesiyle baş başa bırakmıştı. Fr...

Devamını görmek için bkz.