Kurmaca, şiir ve kurmacadışına odaklanan üç ayrı söyleşiden oluşan bu sohbetlerde, yazmanın zorluk ve ödüllerini, inceliklerini ve püf noktalarını tartışıyor Ursula K. Le Guin. Bunu yaparken de, hem yazar olarak birikiminden hem de “yaşanan bilgelik” haline gelmiş tecrübelerinden bekleneceği üzere pek çok konuya değiniyor. Yazma zanaatının teknik detaylarından dilin ahlaki meseleleri yansıtma ve kullanma biçimlerine, yazının ritminden şiirin müziğine, yayıncılık piyasasından kadın yazarların edebi kanondan dışlanmasına, "öteki"nin perspektifinden yazmaktan siyaset, bilim ve doğaya uzanan geniş bir yelpaze bu.

"İyi bir söyleşinin hiç bitmemesini istersiniz," diyor Le Guin. Nitekim yazarın kendi eserlerinin yanı sıra, etkilendiği ve ilham aldığı bazı eserlerden alınan pasajlarla da zenginleştirilmiş olan bu sohbetlerin tadı okurun damağında kalıyor. Hayranlarına Le Guin’i daha iyi tanıma fırsatı sunan bu kitabın, yazarı henüz tanımayanlar için de güzel bir tanışma vesilesi olacağını umuyoruz.

s. 17-19

“Çocuklar tek boynuzlu atların gerçek olmadığını tabii ki bilir,” diyor Ursula K. LeGuin. “Ama öte yandan tek boynuzlu atlar üzerine yazılan bir kitabın, eğer yeterince iyiyse, hakiki bir kitap olduğunu da bilir.”

Büyüme çağımda Yerdeniz Öyküleri’ni okurkenki deneyimim tam da buydu. Yerdeniz’de büyü sıradan bir şeydi. Yeryüzünde büyücüler dolaşıyor, göklerde ejderhalar uçuyordu. Ama beni “gerçeklik”ten ne kadar uzağa götürürlerse kendimi gerçek olana o kadar yakın hissediyordum. Yüreğinin derinliklerinde Ursula K. LeGuin bir yazar; sadece kurmaca yazarı değil, hayal gücünün yazarı. Ve ona göre hayal gücü yalnızca boş zamanlarımızda kullandığımız bir şey, bir tür avarelik değil, bilakis bizi biz yapan melekenin ta kendisi. Öyle ki bizi uyarıyor: “Ejderhaların varlığını inkâr edenler genellikle ejderhalar tarafından yenir. Kendi içlerinden.”

Küçüklüğümden beri LeGuin’in hayal gücünün kanatları üzerinde yolculuk ettiğimden, “gerç...

Devamını görmek için bkz.

Emek Erez, "Ursula K. Le Guin ile yazma üzerine dost muhabbeti", Gazete Duvar, 26 Haziran 2020

“Söyleşi yapan kişiler içinde en çok korktuklarım, yayınevinin halkla ilişkiler yetkililerinin kitabınız hakkında söylediklerini –ve metinden cımbızlanmış bazı kullanışlı alıntıları- okumuş olanlardır. Bunlardan birini yüksek sesle okuyup samimi bir şekilde şöyle derler: “Burada söylediklerinizi biraz açar mısınız?” Ursula K. Le Guin’in şiir, kurmaca ve kurmaca dışı hakkında fikirlerinin yer aldığı Yazma Üzerine Sohbetler adlı kitap böyle başlıyor, Metis Yayınları’nın “Diyaloglar” serisinden Özde Duygu Gürkan çevirisiyle basılan metinde, David Naimon ile yapılan söyleşilere yer verilmiş.

Baştaki alıntıyı yapma sebebim asıl konuya yani söyleşiler bölümüne geçmeden, söyleşi yapma üzerine biraz düşünmek. Okumayı sevdiğim bir tür söyleşi ama son yıllarda teknolojik imkânların yaşamımıza daha çok dâhil olmasıyla birlikte söyleşilerde o sohbet hissi biraz kay...

Devamını görmek için bkz.

İrem Nur Akkuş , “Dostça Bir Yazma Sohbeti”, Okur Dergi, 17 Aralık 2020

Spot: Bir söyleşinin sohbet özelliğini kazanabilmesi için muhatabımızın söyleşiye bir “iş” olarak bakmaması, söz konusu yazar ve kitap hakkında düşünmüş ve bu düşüncelerini yazarın ışığıyla aydınlatmak amacıyla orada olması gerekir.

Bazı durumlarda bir kitap hakkında konuşmak o kitabı yazmaktan daha zordur. Yazar bir olay örgüsünü, düşünceyi, bir yeniliği veyahut tek bir kelimeyi dahi günlerin, ayların süzgecinden geçirerek ilmek ilmek işler ve en iyiye ulaştığı noktada kitabına son noktayı koyar. Yazar için düşüncelerinin kitaptaki halinden daha anlaşılır biçimi yoktur. Tam da bu yüzden “Bu konuyu biraz daha açar mısınız?” ve benzeri soruların yöneltildiği bir söyleşi yazar için “dehşete” dönüşebilir. Bu durum elbette söyleşiyi yapan kişiye göre değişir. Bir söyleşinin sohbet özelliğini kazanabilmesi için muhatabımızın söyleşiye bir “iş” olarak bakmaması, söz konusu yazar ve kitap ha...

Devamını görmek için bkz.