World Fantasy Award

"Yerdeniz’e yeniden gidip onu hâlâ hatırladığım haliyle bulmak, ama değiştiğini ve değişmekte olduğunu görmek beni çok memnun etti." – Ursula K. Le Guin

Yerdeniz’in son kitabı Tehanu’nun yazılışından on yıl sonra tanıdık topraklara dönüyor Ursula K. Le Guin. Kaldığı yerden devam ediyor hikâyesine ama bir yandan ta başından başlıyor. Öteki Rüzgâr’da yepyeni karakterlerle tanışırken bildiğimiz karakterlerin de bilmediğimiz yönlerini öğreniyoruz. Le Guin’in aşinayı yabancı, olağanı olağanüstü kılan yazarlık gücü sayesinde büyü üzerine, sonsuzluk üzerine, sonra daha basit şeyler, mesela yaşam ve ölüm üzerine uzun bir yolculuğa çıkıyoruz.

Tolkien’ın açtığı dönemin en yetenekli fantazi yazarı sayılan LeGuin bu romanıyla 2002'de "Dünya En İyi Fantazi Roman ödülü"nü kazandı.

Bülent Somay, “Allah hepinizin Ged'ini versin!”, Virgül, Sayı 7, Nisan 1998

Kendine bir "ego ideali" bulmak, büyümenin bir parçası, belki de en önemli parçası değil mi? Belki de bu yüzden bir türlü büyüyemiyor bazıları. Bazıları ise berbat bir biçimde büyüyor. Sanırım ben bu "berbat biçimde büyüyenler" kategorisine giriyorum. Okuyup yazmayı öğrenir öğrenmez Cyrano de Bergerac tiradları atarak dolaşmaya başlamıştım (ama bu konu bu köşede daha önce yazıldığı için kısa geçeceğim). Cyrano'luğa ne boyum ne de burnum yettiği için hayatımın bu episodundan kalan tek miras müdanaasızlık ve küstahlık oldu. Alın size ego ideali!

Sonra, ilk ergenlik yıllarımda Nihal Yeğinobalı'nın "Vincent Ewing" adıyla yazdığı Genç Kızlar romanının "cool" kahramanı Gabriel Samson'luğa soyundum. Ama "genç kızlar" bu numaramı yememe konusunda kararlı davrandılar. Sonunda kahramansız kaldım; böylece de büyüme sürecimi dondurdum. 70'li yıllarda bir kahraman olarak Leonard Cohen'i denemeye kalktımsa da, üstad tipik bir anti-kahraman olduğu için beni kolaylıkla geri püskürttü. Yirmili yaşlarımın sonlarına yaklaşırken hâlâ kahramansız bir ergendim yani.

Sonra Ged ile karşılaştım. Yaş olarak tam kaldığım yerde yakaladı beni Ged. Otuzuna yakın bir ergen olarak. Yerdeniz Büyücüsü büyüme üzerine bir roman, diyor Le Guin. Eh, artık büyüme vaktim de gelmişti. Ged'den büyü yapmayı öğrendim. Yazı yazmayı yani; yazı'nın büyüsünü. Sonra ergenlik çağımdan beri peşimde dolaşan c...

Devamını görmek için bkz.

DarkYes, "Öteki Rüzgâr", yasamdersleri.com

Ursula K. Le Guin'in Yerdeniz dizisi Metis tarafından yayımlanmaya 1994 yılında başlanmıştı. Metis'ten bir kaç yıl önce dizinin ilk kitabı olan Yerdeniz Büyücüsü, Atmacanın Türküsü adıyla Ne Yayınları tarafından yayımlanmış ama yayınevince seriye devam edilmemişti.

Yazar Yerdeniz Büyücüsü'nü 1968 yılında yazmıştı. Dizinin bir üçleme olmasını düşünmekteydi ve ilk kitap sonrası 1971 yılında Atuan Mezarları ve 1972 yılında ise En Uzak Sahil kitaplarını yazdı.

Birinci kitap 1994 yılında ikinci ve üçüncü kitap 1995 yılında Türkçeye çevrilip yayımlandı.

Kitaplardan ilk ikisi kısa sürede ikinci baskılarını yaptı. Ursula K. Le Guin'in o yıllarda Türkçe olarak art arda bilim kurgu kitapları da yayımlanmaktaydı. Kaldı ki yazar fantastik kurgu'dan ziyade bilim kurgu alanında eserler veren ve 1991 yılında Metis Yayınları tarafından yayımlanan Mülksüzler/i> isimli –Hugo ve Nebula ödüllü– klasik sayılabilecek kitabıyla daha önceden Türkiye'de tanınmaktaydı.

Yerdeniz üçlemesi yazarın üçleme olarak düşündüğü bir seriydi ama 1991 yılında bir şeyler olmuş ve yazar Yerdeniz serisine Tehanu isimli bir kitap daha dahil etmişti. Bu kitap için Tehanu isimli kitabın 1996 yılında Metis Yayınları tarafından yayımlanan ilk baskısının arkasında şunlar yazar;

"Yerdeniz Üçlemesi'nin son kitabı En Uzak Sahil, düşlemeyi bıraktığım bir düş gibiy...

Devamını görmek için bkz.