2002 Deutscher Bücherpreis

Jessie, telefonda Max ile konuşurken kendisini vurup ölmüştür. Bunalıma girip evine kapanan Max bir radyo programına telefonla katılıp sorunlarından söz eder. Programın sunucusu olan genç ve güzel Clara günün birinde Max'ın kapısını çalar. Ondan sonra her adımda insanı şaşırtan, Max'ın "şimdi"ye tutunma çabası içinde geçmişin hayaletleriyle boğuştuğu müthiş bir hikâye başlar. Ama bu romanda hiçbir şey göründüğü gibi değil. Balkanlar'daki iç savaştan, Avrupa Birliği'nin genişleme sürecine ve uyuşturucu ticaretine dek uzanan korkunç bir ilişkiler ağının yarattığı muammanın içine davet ediyoruz sizi.

"Avrupa'nın büyük bir bölümünün savaş yüzünden mahvolduğunun farkında mısın? Sağ kalanlara ihanet edildi, aşağılandılar ve unutuldular."

Juli Zeh'nin ilk romanı Kartallar ve Melekler, insanı yalnızca düşünmeye zorlamakla kalmayıp içine işleyen, öfke dolu bir yapıt. En küçük ayrıntısında bile bir pırıltı gizli. İdeolojilerin çökmesinden sonraki dönemde karşıt dünyaları, okuyucuyu dehşete düşürerek gözler önüne seriyor. Trajik kahramanları Max ve Jessie’nin sıradışı ve umutsuz aşkının anlatıldığı romanın arka planında Balkanlardaki dram, hukukun aczi, soykırım, uluslarası çıkar ilişkileri ve şebekeler sorgulanıyor.

Tüm olayları anlatmada kullanılan akıcı ve güncel dil, romanın kahramanlarının duyarlılığını ve güven yoksunluğunu da ortaya seriyor. Romanı okurken şimdiki zamanda sunulmuş bir anlatıyı dinler gibi oluyorsunuz.

Sulh yargıcı Erling Fall, bir gün kendisini elinde boşanma ilamı, terk edilmiş, hayatındaki her şeyden kuşkuya düşmüş, şaşkın bir halde bulur. Üstelik hâkimi olduğunu sandığı adaletle de başı belaya girmiştir. Erling Fall bir sorgulama sürecine girmek yerine içine düştüğü sorunlardan kurtulmasını sağlayacak telafi imkânlarına sarılır; zengin, hedonist, kibirli Norveç toplumunda ona sunulan bol bol seçenek var gibidir... Ama ne pahasına?

Eleştirmenler tarafından “tipik bir Rönesans adamı” olarak nitelenen, Norveç’in en önemli caz müzisyenlerinden şair, piyanist, romancı ve besteci Ketil Bjørnstad, gençlerin sorunlarla dolu yaşamını ele aldığı Müzik Uğruna’dan sonra şimdi de yaşadığı toplumdaki yetişkinlerin çürümüş dünyasını acımasızca eleştiriyor.

İngiltere'de daha çok şiirleri ve Goethe, Hölderlin gibi klasik Alman şairlerinden yaptığı çevirilerle tanınan David Constantine’in ilk öykü kitabı Başka Bir Ülkede. Kitap, A. S. Byatt ve A. L. Kennedy gibi önemli yazarların övgülerini aldı, yayımlandığı 2005 yılında Independent ve Guardian gazeteleri tarafından yılın en iyi kitapları arasında gösterildi.

Constantine’in öyküleri, kimi zaman insan hayatlarını geçmişin su yüzüne çıktığı bir anda, kimi zaman ise tam da şimdinin kendi ağırlığına dayanamayıp çöktüğü noktada dondurup çerçeveliyor: Boşa attığı bir adımla derinlere gömülüveren genç bir kadının elli yıl sonra buzun içinden su yüzüne çıkan ve geride bıraktığı âşığının hayatını gözyaşlarıyla eriten bedeni sözgelimi... ya da kalabalık bir konferansta lafının tam ortasındayken ruhunun kendisini terk edip gittiğini fark eden işadamı gibi...

Constantine İrlanda, Atina ya da Paris’te benzersiz mekânlara yerleştirdiği, cehennemlerinden bir dakika bile uzaklaşamayan kahramanlarının iç dünyasını gerçek bir ustalıkla tasvir ediyor.

Almanya’nın Ruhr bölgesinde yaşayan on iki yaşındaki Julian Collien, yeterince paraları olmadığı için sadece annesi ve kız kardeşinin tatile gitmesi üzerine evde madenci babasıyla kalmıştır. Olayların hep bir parça dışında duran, her zaman adeta bir seyirci durumunda olan, başına gelenlere sessizce katlanan Julian, komşularının üvey kızı Marusha, “hayvan kulübü”ndeki arkadaşları, yaşlı kaçık Pomrehn, ölü gömücü Jupp Dedesi ve diğerleriyle geçen uzun yaz günlerinde cinsellik ve ölümle tanışır. Sıcak, tembel yaz haftaları, kimi zaman kendi hayal gücünün esiri olan Julian’ın kendisinin yol açmış olduğunu düşündüğü bir felakete doğru yol almaktadır.

Rothmann gözlem gücünün keskinliği ve detayların tasvirindeki inceliğiyle gündelik yaşamın sıradan olay ve ayrıntılarından kalkarak şiirsel bir dille büyülü atmosfer yaratıyor.

Ölmüş bir kadının hayatla hesaplaşması: Margit Schreiner doğumdan ölüme dek yaşamımızın her anını oluşturan çabalarımızın beyhudeliğini acı ama mizahtan da yoksun olmayan bir dille anlatıyor. Doğumla birlikte keşfetmeye başladığımız dünyanın giderek büyüsünü yitirişi, umut ve beklentilerimizin boşa çıkışı, hayat tarzımızın kalıplaşması, verdiğimiz kararların sadece görünüşte bir değişiklik yaratması ve olanaklarımızın giderek daralışı Schreiner'in elinde traji-komik bir bilançoya dönüşüyor.

“Her şeyin eskisi gibi olabileceğini düşünürüz hep. Ama bu doğru değildir. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Hiçbir şey. Kırışıklıklar hiçbir zaman düzleşmeyecektir. Ne duruş bozukluklarımız ne görme, işitme duyularımızdaki zayıflıklar ne de eklemlerimizdeki hasarlar giderilebilir cinstendir. Bir bacak kırığı, her şeyi değiştirir; tıpkı her burkulma, her deneyim, her aşk ve her sitem gibi. Her şey ardında izini bırakır. Özellikle de hayat.”