Felsefe genellikle olay yerine polis gibi sonradan gelmekle suçlanır. Judith Butler ise pandemi sırasında COVID-19 salgınının hayatımızda ve dünyamızda yaptığı değişiklikler üstüne düşünerek gününün felsefesini yapıyor.

Pandeminin üzerinden çok uzun zaman geçmedi ama salgını neredeyse unuttuk ya da anlaşılır sebeplerle unutmak istiyoruz. Bu korkunç dönemin hayatımızda yarattığı tahribat henüz ortadan kalkmış, kimilerimizin bedeninde kimilerimizin ruhunda açtığı yaralar henüz kapanmış değil tam olarak. Başka musibetler gibi bu salgın da insan olarak birbirimize ve doğaya bağımlılığımızın farkına varmamızı, dünyamızın neden bu şekilde kurulduğunu sorgulamamızı sağladı. Bütün insanlığı etkileyen felakette bazılarımızın canının daha az değerli görüldüğüne, “ekonominin sağlığı”nın insan sağlığından öncelikli sayıldığına tanıklık ettik ve bu durumu yaratan sistem daha bir gözümüze batar oldu. Judith Butler felsefi düşüncenin ince çizgileri arasında yol alarak başka bir dünya kurmak için küresel salgından çıkarmamız gereken dersleri tartışıyor.

Giriş, s. 11-12

Ya şimdimiz son gecesiyse dünyanın?

– JOHN DONNE

Nerede yaşadığımızdan bağımsız olarak son zamanlarda hepimiz COVID-19 pandemisinin oluşturduğu yeni koşullarda yaşıyoruz. Pandeminin hepimizin yaşadığı tek bir koşul yarattığını söylemiyorum, zira hâkim toplumsal ve ekolojik koşullardan ayrı tutulamaz pandemi. Ne var ki artık Ukrayna’ya yapılan askeri saldırı da dahil olmak üzere hâkim koşulları yeniden yapılandırıyor: sığınaklarda, ulaşım araçlarında yığılmış, sınır kapılarında toplanmış bedenler. Pandemi tamamen ortadan kalksa bu tür seçilmemiş yakınlıklar şüphesiz farklı görünürdü. Diğer hâkim koşullar arasında çevre tahribatı, yoksulluk, ırkçılık, küresel eşitsizlikler, kadınlara ve LGBTQI+ bireylere yönelik şiddet de dahil olmak üzere toplumsal şiddet yer alıyor. Bu süregelen pandemi zamanlarında kimimiz kuşkusuz ani ve acı kayıplar yaşadık, kimimizse belki bu kayıpları dünyanın daha güvenli bölgelerinden izledik fakat hepim...

Devamını görmek için bkz.

Emek Erez, "Nasıl bir dünyada yaşıyoruz?", Gazete Duvar, 5 Nisan 2024

Covid-19 salgının üzerinden çok zaman geçmemesine rağmen çok fazla dünyanın gündemine giremiyor. Pandeminin içindeyken düşünce ve görüş belirtilen yazı ve tartışmalarla epey sık karşılaşmıştık. Sıcağı sıcağına yazılan metinler bir şeyler söylüyordu ama sonrasında dünyanın sürekli değişen gündeminde, salgın zamanında yaşadıklarımızdan öğrendiklerimiz, dünyanın böyle devam edemeyeceğini, bir dönüşümün başlaması gerektiğini gösteren pek çok tartışma, şimdiden bakınca herkes için geçerli olmasa bile orada bir yerde kalmış gibi görünüyor.

Coğrafyamızda ilk vakanın tespit edildiği geceyi, o anın paniği hatırlıyorum. O gün, ilk başta belki de sadece kendi hayatlarımızı düşündük ama korona virüsünün mesajı açıktı; kendi hayatımızı başkasının hayatıyla bağlantılı düşünmek zorundaydık. Bu mesaj, başkasının varlığını kendi nefesine dahil eden, dünyanın tüm yaşayanlarını neredeyse aynı anda etkiled...

Devamını görmek için bkz.