Günümüzde her yerde genel bir algofobi, acı korkusu hâkim. Acı toleransı da hızla düşmekte. Algofobi sürekli bir anesteziye yol açtı. Acı yaratacak her durumdan kaçınılıyor. Aşk acılarına bile şüpheyle bakılmaya başlandı artık. Algofobi toplumsal alana da uzanır. Acı verici tartışmalara yol açabilecek çatışma ve fikir ayrılıklarına ve çatışmalarına giderek daha az yer verilmektedir. Algofobi siyasete de yansır. Uyum ve uyuşma baskısı artar. Siyaset palyatif bir alana yerleşerek her türlü canlılığını yitirir. “Alternatifsizlik” siyasi bir ağrı kesicidir. Muğlak “orta yol” palyatif bir etki gösterir. Tartışmanın ve daha iyi savlar uğruna mücadelenin yerini sisteme uyma baskısı alır. Demokrasi-sonrası bir toplum yapısı yaygınlaşmaktadır. Bu palyatif bir demokrasidir. Palyatif siyaset acı verebilecek keskin reformlar ya da vizyonlar oluşturmayı beceremez. Bunun yerine sistemik bozukluk ve kırıklıkların üzerini örtmekle kalan kısa süre etkili ağrı kesicilere başvurur. Palyatif siyasetin acıya cesareti yoktur. Böylece her şey eskisi gibi devam eder.

— Byung-Chul Han

Algofobi – Acı Korkusu, s.13-14

Bana acıyla ilişkini söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim! [1] Ernst Jünger’in bu sözü bir bütün olarak toplum için de geçerli sayılabilir. Acıya karşı tavrımız nasıl bir toplumda yaşadığımızı ortaya koyar. Acılar şifrelerdir. Söz konusu olan toplumu anlamanın anahtarını tutarlar ellerinde. Bu nedenle her toplum eleştirisi acının yorumbilimini sunmak durumundadır. Acıları salt tıbba bırakırsak imleme niteliklerini göz ardı etmiş oluruz.

Günümüzde her yerde algofobi, genel bir acı korkusu hâkim. Acı toleransı da hızla düşmekte. Algofobi sürekli-anesteziye yol açtı. Acı yaratacak her durumdan kaçınılıyor. Aşk acılarına bile şüpheyle bakılmaya başlanmıştır artık. Algofobi toplumsal alana da uzanır. Acı verici tartışmalara yol açabilecek çatışma ve fikir ayrılıklarına ve çatışmalarına giderek daha az yer verilmektedir. Algofobi siyasete de yansır. Uyum ve uyuşma baskısı artar. Siyaset p...

Devamını görmek için bkz.

Emek Erez, "'Palyatif Toplum': Acısız, anlatısı olmayan, anlamsız hayat", kisadalga.net, 12 Haziran 2022

Acı kelimesinin yaşamın ortasında olması gerektiği bir çağda yaşıyoruz. Ancak aynı zamanda acılarımız zayıflık olarak görülebiliyor, sadece tıbbi bir meseleymiş gibi ele alınarak anlamını kaybedebiliyor veya gösterinin, performansın bir parçası olmadığında yokmuş gibi davranılıyor.

Byung-Chul Han, Metis Yayınları tarafından, Haluk Barışcan çevirisiyle basılan, Palyatif Toplum: Günümüzde Acı adlı kitabında, acının yaşamın içinden, bedenin alanından çekildiği bu nedenle de anlatısı olmayan, anlamsız bir yaşama mahkûm olduğumuzu düşünüyor. Başta “öyle değil çok acı çekiyoruz” diye içimizde bir isyan yükselse de yazarın anlatısından, acılarımızın yaşadığımız zamanda nasıl anlam değiştirdiğini sezebiliyoruz ve bu değişikliğin yaşamla olan tüm ilişkimize yansıdığını hissedebiliyoruz.

“Palyatif” kelimesinin anlamından şöyle söz ediliyor kitabı...

Devamını görmek için bkz.