Son yıllarda hepimizi, hatta bizzat içinde yer alanları bile şaşırtan bir dizi özgürleştirici olaya tanık olduk : Arap Baharı'ndan Occupy Wall Street hareketine, Yunanistan'daki isyanlardan, Birleşik Krallık'taki ayaklanmalara kadar. Bir süre sonra bu uyanışın ne kadar kırılgan ve istikrarsız olduğunu görmeye başladık; farklı veçhelerinde hep aynı tükeniş alameti. Şimdi ne yapacağız peki? Memnuniyetsizliğin alttan alta devam ettiğini göstermek gerekiyor: Öfke birikiyor, isyanlar dalga dalga gelecek. Öyleyse yanlış anlamaları ortadan kaldırmak için tespiti netleştirmek, bu olayları küresel kapitalizmin bütünlüğü içinde konumlandırmak gerekli. New York Konferansı'ndaki tartışmaları bir araya getiren Komünizm: Yeni Bir Başlangıç, işte böyle bir "bilişsel haritalama"ya katkıda bulunmayı amaçlıyor.

Berlin'de 2010'da düzenlenen önceki konferansı da Komünizm Fikri adıyla Metis Defterleri'nde yayımlamıştık.

Sunuş, Slavoj Zizek, s. 9-10

2011 yılında hepimizi, hatta kendi aktörlerini bile şaşırtan bir dizi özgürleştirici olaya tanık olduk (ve katıldık): Arap Baharı’ndan Occupy Wall Street hareketine, Yunanistan’daki isyanlardan Birleşik Krallık’taki ayaklanmalara kadar. Şimdi, bir sene sonra, bu uyanışın ne kadar kırılgan ve istikrarsız olduğunu her geçen gün bir kere daha görüyoruz; farklı farklı veçhelerinde hep aynı tükeniş alameti: Arap Baharı verilen tavizlerin altında kaybolup gitti, boğazına kadar köktendinciliğe battı; Occupy Wall Street öylesine ivme kaybetti ki, “aklın hilesi”ne iyi bir örnek oluşturacak şekilde, polisin Zuccotti Parkı’ndaki ve diğer protesto alanlarındaki protestocuları dışarı atması ilk bakışta feci bir şey gibi görünse de nihayetinde bir lütuf haline geldi artık, hareketin içkin hız kaybının üzerini örtüyor. Dünyanın her yeri böyle: Nepal’deki gerici güçler Maocuları alt etmişe benziyor, Venezuela’nın “Bolivarcı” deneyleri lider etrafınd...

Devamını görmek için bkz.

Komünizm Fikri ve Terör Meselesi, Alain Badiou, s. 11-14

19. yüzyılda Komünizm Fikri / İdeası şiddetle dört farklı şekilde ilişkilendiriliyordu.

İlk olarak, devrim gibi temel bir meseleyle birlikte gitmiştir. Devrim –en azından Fransız Devrimi’nden beri– toplumsal bir grup veya sınıfın başka bir grup veya sınıfın tahakkümüne son vermesine aracılık eden bir şiddet edimi olarak tasavvur ediliyordu. Devrim tahayyülünün tamamı, silahlanan halkın iktidar konumlarını zapt etmesine aracılık eden meşru şiddete yoğunlaşıyordu (ki bugün de hâlâ büyük ölçüde buna odaklanmaktadır). “Komünizm” kelimesi başkaldırının veya halk savaşının, dolayısıyla halkı sömürenler ile onların polis ve ordu gibi aygıtlarına yöneltilen kolektif şiddetin ideolojik ve siyasi açıdan meşrulaştırılması anlamında “devrim” kelimesine işaret ediyordu.

İkinci olarak, komünizm Fikri, eski yönetici sınıfların başını çektiği karşı-devrim girişimlerine karşı yeni halk iktidarının uyguladığı ...

Devamını görmek için bkz.