Richard Sennett'in düşünce hayatı insanların şehirlerde nasıl yaşadıklarını araştırmakla geçmiştir. Bu kitapta bir araya getirdiği iki denemede kendi dönemlerinde dünyanın en büyük iki şehri olan Venedik ve Paris'i ziyaret ederek sürgünlerin hem coğrafi hem de manevi mekân içindeki durumu üzerine düşünüyor. İlk bölümde Rönesans dönemi Venediki'nde devletin dayattığı yabancılık statüsünün zengin bir topluluk kimliğine tercüme edildiği Yahudi gettosunu ele alıyor. İkinci bölümde ise siyasi sürgünlerin toplandığı on dokuzuncu yüzyıl Parisi'nde yerinden olma deneyiminin şehrin kültürüne nasıl sızdığını ressam Manet ve Rus yazar Herzen'in günlük notları üzerinden anlatıyor.

Son derece çarpıcı siyasi saptamalar ve kültürel gözlemlerle dolu bu küçük kitabın, özellikle antropolojik bir fenomen olarak milliyet ve milliyetçilik hakkında söyledikleri uzun bir tartışmayı hak ediyor.

Giriş bölümünden, s. 9-10

Bir yabancı olmanın ne demek olduğuna dair iki deneme var burada. Birincisi on altıncı yüzyılın şafağında küresel bir ticaret imparatorluğunun merkezi haline gelen Venedik’te geçiyor; söz konusu imparatorluğun idamesi için gerekli olan yabancıların çoğu şehrin kendisinde istenmiyordu: Almanlar, Yunanlılar, Türkler ve Yahudiler — Yahudiler en az istenenlerdi. Size düşman bir yerde bir hayat kurmaya çalışmak nasıl bir şeydi? 1960’larda Venedik’teki Yahudi gettosunu ilk kez ziyaret ettiğimde kendi kendime bu soruyu sormuştum. Adayı meydana getiren sessiz, ıssız adalar hâlâ İkinci Dünya Savaşı’ndaki tard edilmelerin ve toplu katliamların hayaletleriyle doluydu, Yahudilerin sinagogları silinip gitmiş, evleri de göçük vaziyetteydi. Ama çok eskiden, Rönesans’ın en parlak dönemlerinde, İspanya’dan sürülen Yahudiler burayı yuva haline getirmeyi başarmışlardı. Bunu yapma tarzları, yalıtılmış bir halde yaşamaya zorlanan başka sürgün ve göçmenle...

Devamını görmek için bkz.

Emek Erez, "Sennett’in Yabancı'sı veya bir cemaat hayal ettik, yabancılar kirletmesin!" Edebiyat Haber, 12 Kasım 2014

Sürgün, göç, yerinden edilme gibi kavramlara çok yabancı olmadığımız bir coğrafyada yaşıyoruz. İnsanların yerinden edilmesi veya sürgüne gönderilmesi maalesef sadece birer antropoloji veya sosyoloji kavramı olmasının ötesinde anlamlara karşılık geliyor. Zorla göç etmek zorunda kalmış bir insan için yaşam hep bir yersiz yurtsuzluğa karşılık gelirken, kökensizlik, ait olamama, geçmişin bir resim gibi canlı ama bir o kadarda cansız hafızası yeni bir yaşamı zorlaştırıyor. Çünkü bir sürgün için yaşam her yerin yabancısı olmak demek. Richard Sennett’in Yabancı: Sürgün Üzerine İki Deneme adlı kitabı iki deneme üzerinden bahsettiğimiz olguları işliyor. Geçtiğimiz günlerde Metis Yayınları tarafından, Tuncay Birkan çevirisi ile basılan kitap, özellikle milliyetçiliğin antropolojik anlamları ve halk (volk) kavramı hakkındaki tespitleri ile kendisin...

Devamını görmek için bkz.

Esin Dalay, "Sürgün olmanın dayanılmaz ağırlığı", Yurt Gazetesi Kitap Eki, 3 Ocak 2015

1943 Chicago doğumlu İngiliz asıllı sosyolog Richard Sennett, çalışmalarını şehir hayatının insanlar üzerindeki etkileri üzerine odakladı. Aslında Sennett'in yaşamı da tıpkı ele aldığı konular gibi hayli ilginç. Özellikle de ailesi... İspanya İç Savaşı'na katılmış komünist bir ailenin oğlu. Araştırmacı kişiliği O'nu sosyolojiye yönlendirdi. Kent ve kent kültürü, sınıflı toplum yapısı üzerine yürüttüğü çalışmalarıyla günümüzün en yetkin isimlerinde biri oldu. Halen MIT ve London School of Economics'de sosyoloji profesörü olarak çalışıyor, New York Üniversitesi'nde Sosyal Bilimler dalında dersler veriyor ve New York Institute for the Humanities'in (New York Beşeri Bilimler Enstitüsü) kurucu direktörü. Çalışmaları ile 2006 yılında Hegel ödülü sahibi olan Sennett, 2008'de ise 100 bin Euroluk Düseldorf Gerda Henkel Vakfı tarafından verilen 100,000 Euroluk Gerda Henkel ödülüne...

Devamını görmek için bkz.

Halim Şafak, "Yabancı" için derkenar", Bireylikler Dergisi, Ocak- Şubat 2015

"Oidipus’un bedenindeki iki yaradan biri gizlenemeyen köken yarası, diğeri de iyileşmiyor gibi görünen gezgin yarasıdır." Richard Sennett

"’Memleket’ fiziksel bir mekân değil seyyar bir ihtiyaçtır, insan neredeyse memleket daima başka bir yerde bulunacaktır." Richard Sennett

Öteki tartışmasını “yabancı” ile başlatmak mümkündür. Yabancı ise bizden ve bizim gibi olmayandır. Richard Sennett şehir tartışmasını baştan beri bir yanıyla yabancı üstüne kurmuştur. Aslında şehir aynı zamanda yabancının, yerinden edilenin yani ötekinin alanı olmuştur.Yabancı kasabanın ya da kırın tartışması değildir hiçbir zaman da olmamıştır ama yerinden edilenin memleket tartışmasıdır. Herkesin herkesi bildiği bir düzlemde yabancının var olma ve yaşama şansı yoktur. Bu, bugün bile bir şey yapılması mümkün olmayan gerçektir.

Şehirse baştan beri kendini yabancıya göre düzenlemiş ve oluşturmuşt...

Devamını görmek için bkz.