Bilge Karasu'yu Okumak, Bilkent Üniversitesi Türk Edebiyatı Merkezi'nde ve Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi'nde düzenlenen iki sempozyumun sunumlarından derlenmiş bir seçki.

"Yazmanın yolunun her şeyden önce okumaktan, 'okur' olabilmeye çabalamaktan geçtiğini hatırlatır Karasu'nun metinleri," diyor, seçkiyi hazırlayan Doğan Yaşat. "Kendi başıma altından kalkmakta zorlandığım 'Bilge Karasu'yu okumak nedir?' sorusunun etrafında düşünmeyi, ulaşabildiğim Karasu okurlarıyla birlikte sürdürmeyi arzuladım. Elinizdeki kitap bu sorunun açtığı çatallanan yollara sapan Bilge Karasu okurlarının, okuma uğraşlarının ürünüdür."

Kitapta farklı uzmanlıklara sahip yazarlar edebiyat eleştirisi, felsefe, müzik, sinema, fotoğraf, resim gibi alanlardan yola çıkarak, kendi Bilge Karasu okumalarını sunuyorlar.

Bilge Karasu’nun edebiyatını, dünyasını daha iyi anlamak için ayrıca bakınız:

“Büyümenin Tarihi”, Nurdan Gürbilek, Ev Ödevi içinde, s. 79-92.

Bilge Karasu Aramızda, Hazırlayanlar: Füsun Akatlı, Müge Gürsoy Sökmen

Yazının da Yırtılıverdiği Yer, Cem İleri

Korku, Yalan, Hakikat: Uzun Sürmüş Bir Gün, Türker Armaner, s. 139-143

"Yıllarca yalan söylemiş, yalan yaşamış olacağım, diye bağlıyor düşüncesini. Oysa bunu istemiyorum. Ama zindana atılmak da beni korkuttuğuna göre, inandığımı sandığım şeye beni bağlayan inanç bağlarının ne kadar ince, ne kadar dayanıksız olduğunu anlıyorum."(1)

Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı'ndaki üç öyküde de karakterlerin "yalan" ile "hakikat" arasında salındığını görürüz, ama öykülerin her birinde zaman farklı biçimlerde akar.

Anlatıcı tekniği açısından karşımıza çıkan, "Ada" ile "Tepe"de üçüncü tekil şahıs, "Dutlar"da birinci tekil şahıs kullanıldığıdır. İlk öyküde anlatıcıyla Andronikos'u izleriz; bu, Andronikos'un hem fiziksel dünyadaki hislerini, hem de düşüncelerini, anılarını ifade eden bir anlatıcıdır. Örneğin metnin hemen başlarında geçen şu cümle: "Canı oyalanmak istiyor. Ama vakti yok" (s. 9). Aslında "Ada" öyküsünde üçüncü tekil şahıs formunda birinci tekil şahıs an...

Devamını görmek için bkz.

Cansu Karagül, ''Minör edebiyatın ustası: Bilge Karasu'', Birgün Kitap Eki, 22 Haziran, 19 Temmuz 2013

Bazı yazarlar vardır ki, onları okuyabilmek, onların dünyasına girebilmek, dilinden anlayabilmek, okurken yazdıklarında kendini kaybedebilmek, kısacası o yazarın okuru olabilmek için belli bir birikim ve hatta daha da ötesinde özel bir “eğitim” gerekir. Bu dikenli yolda o yazarlar ve eserleri hakkında tezler yazılır, sempozyumlar, atölyeler düzenlenir, kitaplar derlenir. Bilge Karasu’yu Okumak bunun örneklerinden yalnızca biridir.

Yazın dünyasında 1963 yılından beri Karasu’nun neredeyse bütün eserlerini yayınlayarak yazarın ismiyle bütünleşen Metis Yayınları, 2010 yılından beri “Bilge Karasu Edebiyat İncelemeleri Dizisi” adı altında farklı disiplinlerdeki edebiyat çalışmalarına katkı sunuyor. Geçtiğimiz mayıs ayında ise, yazarın şair ve eleştirmen dostu Halûk Aker ile mektuplaşmalarından oluşan “Halûk’a Mektuplar” ve sempozyum sunuşlarından derle...

Devamını görmek için bkz.

Ahmet Cemal, " 'Bilge Karasu'yu Okumak' ", Sol Kitap

Bir yayınevi için bir yazarın bütün eserlerini yayınlamak hiç kuşkusuz önemli bir hizmet. Bu çabaya o yazarı daha iyi anlamayı sağlayacak malzemenin de eklenmesi ise hizmetin kapsamı daha da genişliyor. Hele söz konusu olan yazar Bilge Karasu gibi çok-katmanlı bir edebiyatçı ise!

Metis Yayınevi, Karasu’nun bütün eserlerini genç yaşta yitirdiğimiz felsefeci ve yazar Füsun Akatlı’nın çok değerli katkılarıyla yayınlamaya başlamıştı. Bu yayın etkinliği Akatlı’nın ölümünden bu yana da hız kesmeden sürmekte. Geride bıraktığımız Mayıs ayında Doğan Yaşat’ın hazırladığı “Bilge Karasu’yu Okumak” başlıklı kitabın yayınlanması ise, Metis Yayınevi’nin bugünkü ve gelecekteki bütün Karasu okurlarına çok değerli bir armağan oldu. Dahası, bir yazarın bir yayınevi tarafından nasıl hakkıyla sahiplenilmiş sayılacağı bağlamında da önemli bir örnek oluşturdu.

“Bilge Karasu’yu Okumak” adlı eser...

Devamını görmek için bkz.