Taha Parla’nın 1998-2007 yıllarında yazdığı yazıları bir araya getiriyor bu kitap. Normal şartlarda, on-on beş yıl önce ve zamanın güncel siyasi gelişmelerinden hareketle yazılmış bu yazıların bugün artık eskimiş olduklarını söyleyebilirdik. Oysa bu doğru değil; derinleşerek varlık sürdüren sorunlar hakkında oldukları için hâlâ son derece güncel yazılar bunlar. Sadece son yirmi-otuz yıla değil, koca bir yüzyıla bakıldığında bile ülkenin fasit daireler çizerek aynı sorunlara takılı kaldığı, çözemediği, tersine sorunlarını kemikleştirdiği görülüyor.

Taha Parla, Türkiye’nin sorunlarını yaratan bağımsız değişkenlerden biri olmak üzere ya da milliyetçilik sorununu, antidemokratiklik sorununu, militarizm sorununu, Kürt sorununu, Ermeni sorununu, kadın sorununu, eğitim sorununu vb. doğrudan yaratmamış olsa da, böyle kördüğüm haline gelmesinde belirleyici katkısı bulunan bir "Türk Sorunu" olduğunu görmek gerektiğini vurguluyor.

"Türk Sorunu"ndan çıkışın ilk adımı, bu sorunların Türkiye’nin üzerine gökten zembille, kaza eseri, kendi taksiratı olmadan inmediğini, esas olarak başkalarının komploları, hain emelleri ve kötülemeleri sonucu olmayıp, en azından kısmen, bunları tarihi, zihniyeti, politikaları, sosyal yapısı, korkuları, kültürü ve ahlakıyla Türkiye’nin ta kendisinin yarattığını görmek, bilmek...

"Ahlaken doğru olmayan hiçbir şeyin, siyaseten doğru olamayacağının" anlaşıldığı bir Türkiye umuduyla, özellikle genç okurlarımız için yayımlıyoruz bu kitabı.

Kemalizm, Türk Aydınlanması mı?, s. 17-22

“Kemalizmden başka izm yoktur; öteki bütün izm’ler yabancı ve zararlıdır.”

Bu kısa yazıda sınırlı bir konu üzerinde duracağım. Yukarıdaki Atatürkçü önermenin anlamını ve açılımlarını irdeleyeceğim. Tek bir cümle olmakla birlikte, içeriği, kapsamı ve sonuçları bakımından fevkalade önemli bulduğum, Kemalizme ve onun toplumdaki etkilerine muazzam bir projektör tuttuğunu düşündüğüm için.

Bu cümle tam bu biçimiyle birçok devlet belgesinde, resmi dokümanda, ders kitabında yer alır. Daha yumuşak ve esnek biçim ve dozları birçok bürokratik (sivil ve askeri) direktifte, siyasal yayın ve söylemde, akademik ve eğitsel metinde, başta milli eğitim mevzuatı olmak üzere yasa, tüzük ve yönetmelikte bulunur. Yazıyı şişirmemek için örnekler, belgesel kanıtlar vermeyeceğim (Milli Eğitim Temel Kanunu’nun ve Yüksek Öğretim Kanunu’nun ilke maddelerine bakılsın yeter). İspat külfeti bende değil. Deliller her tarafta. Daha önemlis...

Devamını görmek için bkz.