Kent teorisi modernliği alışılagelmiş şekliyle şehre, belirli öznellik biçimlerinin tarihsel olarak ortaya çıkışına ve kültür, sanat ve mimarideki önemli gelişmelerin yükselişine bağlar. Bu da genellikle on dokuzuncu yüzyılda ve yirminci yüzyılın başlarında Avrupa ve Amerika’nın belli başlı metropollerindeki teknolojik, ekonomik ve toplumsal dönüşümlerin sonucu olarak değerlendirilir. Buna karşılık, modern dönemde Batılı olmayan şehirlere genellikle Batılılaşma ve gelişme merceğinden bakılır. Bu “diğer” şehirlerdeki kentsel modernliği nasıl anlamalıyız?

İstanbul Açık Şehir, İstanbulluların şehirlerini tartışırken, hayal ederken, inşa ederken ve tüketirken kendilerini nasıl tanımladıklarını inceleyerek kültürel yaratıcılığı vurgulamayı amaçlıyor. Yazılı basına ve fotoğraflara, filmlere, mimari miras sergilerine ve tema parkları na odaklanan kitap ortak temsil pratikleri aracılığıyla bu popüler tasvirler arasındaki bağlantıları araştırıyor. Türeli kentsel modernliğe farklı bir bakış açısı öneren kitabı hakkında şunu söylüyor:

“Şehrin geçmişinin çağrıştırılması yoluyla geleceğinin tanımlanması ve tartışılması hakkındadır bu kitap: Geçmişe ait hayal ve imgeler de, geleceğe dair tahayyüller de, esasen bugüne ait yorumlardır, bugünün endişelerine istinaden üretilirler ve bugünü anlamak için kullanılabilirler. Bu varsayımdan hareketle, bu çalışma ‘İstanbul’un hangi geçmiş(ler)i nasıl dolaşıma giriyor ve yorumlanıyor?’ sorusunu kentin görsel temsilleri üzerinden incelemeyi amaçlıyor.”

İstanbul Açık Şehir, kent araştırmacılarının ve tarihçilerinin, kültür araştırmacılarının, sanat tarihçileri ve antropologların yanı sıra planlamacıların, mimarların ve sanatçıların ilgisini çekecek özelliklere sahip.

Giriş: Şehrin Geleceğini Farklı Geçmişlerinin Kolajında Aramak, s. 19-22

İstanbul'da geçmiş her an her yerde kolayca deneyimlenebilir. Sadece şehrin her köşesinde anıtlarla, tarihi eserlerle karşılaşabileceğiniz için değil, aynı zamanda sürekli geçmişe dair doğaçlamalar yapıldığı için de geçmiş günümüz İstanbulu’nda adeta hep hazır ve nazırdır. Bu doğaçlamalara çarpıcı bir örnek vermek gerekirse, İstanbul’un 2010 Avrupa Kültür Başkenti (AKB) olmasını kutlamak için hazırlanan ilanlardan birinde, Atatürk Kültür Merkezi’nin yerine Haydarpaşa Tren Garı yerleştirilmişti (bkz. Şekil 1.1). Fotomontajla yapılmış bu tür görseller İstanbul’un çeşitli yerlerinde ve medyada çoğaltılmıştı. Bu kampanya dahilinde Türkiye içinde ve dışında sergilenmek üzere yapılan görseller birbirinden farklıydı. Dış kampanya afişleri fotoğrafçı Rainer Stratmann tarafından çekilmiş, çekici ama karanlık, monokromatik geniş açılı tarihi yarımada siluetleri içeriyordu. Yerel kampanya için y...

Devamını görmek için bkz.