Deri-Ben, Metis Ötekini Dinlemek dizisinin 21. kitabı olarak yayımlandı.

Didier Anzieu deri-beni ilk yazılarında şöyle tanımlar: "Çocuğun beninin, gelişmesinin erken evreleri sırasında, beden yüzeyi deneyiminden hareketle kendini kendisine ben olarak temsil etmek için kullandığı bir şekillendirme." Dokunsal duyusallığa yaslanan birincil ve metaforik bir ben temsili olarak ortaya çıkan deri-ben için sekiz işlev saptar Anzieu: Tutma, içerme, istikrar, anlamlandırma, karşılıklılık, bireyleşme, cinselleşme, enerji yüklenme. "Deri-ben" düşüncesi ortaya atıldığında hem bene hem de bedene yeniden saygınlık kazandırmasıyla dikkat çekti: Lacan tarafından geçersiz ilan edilen, ben psikolojisi tarafından daraltılan bene ve psikanaliz tarafından ihmal edildiği söylenen bedene… Derin yorum çalışmasının benin kuruluşunu da içine alacak şekilde yeniden değerlendirilebileceğini gösteren ilk yapıt olan Deri-Ben, bugün de psikanaliz tartışmalarındaki önemini korumaktadır.

İkinci Basıma Önsöz, On Yıl Sonra Deri-Ben, Évelyn Séchaud, s. 13-35

Didier Anzieu'nün kitabı, Deri-Ben on yaşında. Çağrıldığım bu doğum günü bana yirmi yılı aşkın bir süre önce deri-ben üzerine yaptığım ilk okumayı anımsatıyor... O dönemde "deri-ben" düşüncesinin bozguncu bir havası vardı: Hem bene hem de bedene yeniden saygınlık kazandırıyordu: Lacan tarafından geçersiz ilan edilen ve ben psikolojisi tarafından karikatürleştirilen bene; bu kez Lacancı akımın bir saldırısında, psikanaliz tarafından ihmal edildiği söylenen bedene. O zamanlar benim kendi eğitimim bu tartışmaların içinden geçmişti. Dolayısıyla Didier Anzieu'nün dile getirdiği düşünceleri canlı bir ilgiyle izlemiştim. Aslında, 1985'te çıkan kitaptan önce, 1974'te Nouvelle Revue de Psychanalyse'de(1) bir makale yayımlanmıştı. Didier Anzieu orada deri-beni şöyle tanımlıyordu. "Çocuğun beninin, gelişmesinin erken evreleri sırasında, beden yüzeyi deneyiminden hareketle, kendini kendisin...

Devamını görmek için bkz.