Psikanaliz tarihinin en ilgi çekici yapıtlarından biri. Psikanalizin "kurucu babası" olarak Freud'un otoanalizi, onun psikanalizi nasıl adım adım kendi rüyalarından, dil sürçmelerinden, unutma ve benzeri bilinçdışı ürünlerinden hareketle yarattığını ortaya koyar. Böylece Freud'un üzerinde çalıştığı ruhsal çatışma tiplerinin onun kendi imgesine ve döneminin Avrupa uygarlığına olan bağımlılığını sergiler. Şöyle demektedir Anzieu: "Sorun Freud'un viktoryen dönem bunalımı karşısında bulduğu çözümü tekrar etmek değildir. Sorun, insanoğlunun günümüz medeniyetindeki rahatsızlığına bir cevap bulmaktadır. Psikanalitik nitelikte bir çalışma, bilinçdışının kendini gösterdiği her yerde yapılmalıdır; ayakta, oturur durumda ya da uzanmış halde; bireysel olarak, grup halinde ya da ailede, öznenin kaygılarını ve fantezilerini, onları işitebileceği ve açıklayabileceği varsayılan birine anlatabileceği her yerde."

Levent Kayaalp, "Sunuş", s. 9-11

İnsanlık tarihine damgasını vuran büyük öğretilerin temel özelliklerinden biri, saman alevi gibi parlayıp sönmek yerine zamana direnmeleri ve ışıklarının kalıcı olmasıdır. Bu öğretilerin insan zihninin ürünü olduğu ve insan ömrünün de sınırlı olma özelliği taşıdığı göz önüne alınırsa sürekliliğin nasıl sağlandığı sorusu gündeme gelir. Genellikle, "Kurucu baba" olarak adlandırılabilecek yaratıcı kişi öğretiyi kendinden öncekilerin deneyimlerinden de yararlanarak, kendi iç kaynaklarından damıttığı kuramlaştırmalarla oluşturur. Onu izleyen çocuklarsa öğretiyi kuşaktan kuşağa aktarma işlevini üstlenirler. Ancak, "yaratıcı çocuklar" olarak adlandırılabilecek bir grup çocuk, öğretiyi aktarmakla kalmayıp, kendi özgün katkılarıyla zenginleştirirler. Böylece, öğreti bir yandan özünü oluşturan temel önermeleri muhafaza ederken, bir yandan yeni katkılarla değişen zamana ve koşullara direnerek sürekliliğini korur.

İnsanın ruhsal yapısını açıklam...

Devamını görmek için bkz.

Bölüm I, "1895 Öncesinde Freud", s. 23-30

1 Bir Yaratıcının Çocukluğu

Sigmund Freud'un ilk şansı, ticareti meslek edinmekle birlikte bu alanda yeteneği olmayan, buna karşılık liberalizmi ve modernliğiyle gurur duyan, kendi kendini yetiştirmiş, muhtemelen inançsız Yahudi bir babaya sahip olmaktı. Babasının ilk evliliğinden olan ağabeyleri ve kendisinden küçük erkek kardeşi, kendilerini ticaret pratiğine ya da eğitimine adayarak babalarının başarısız olduğu alanda başarılı olmayı seçeceklerdi. Sigmund, hekim ve araştırmacı olarak, babasının hoşlanacağı ve arzusunu oğluna aktarmış olduğu türde bir başarıyı gerçekleştirecekti: kültürel düzen içinde bir başarı.

İkinci şansı, kendisinden yirmi yaş büyük dul bir erkekle evlenmiş, genç, canlı, yumuşak ve neşeli bir anneden doğmuş olmaktı. Bu annenin ilk gözağrısına karşı duyduğu tutkulu ve gurur dolu sevgi onun bazı noktalarda erken uyarılmasına neden olmuş ve ona varoluş konusunda güçlü bir emniyet ve güv...

Devamını görmek için bkz.