Fransız kara romanının en büyük ustası olarak kabul edilen Leo Malet'nin bu üçlemesinde, klasik polisiyenin o seyreltilmiş, hijyenik ve rasyonel kurgusundan hiç iz yoktur. Çaresiz bir tanık, bir izleyici, eli kolu bağlı bir seyirci olmaktan başka şansı yoktur okurun: Sadece bakar ve dehşete düşer...

Bütün o çapraşık, şiddetli, heyecanlı, sır dolu ya da gerilimli bir dizi olayın ardından her şeyi halleden kahramanlar gibi okurun da ellerini hemen hiç kirletmeden çıktığı polisiye romanlar, suç'u ceza'landırmak suretiyle sembolik olarak kurulu düzeni rasyonalize eder. Kara roman ise suç cezalandırılıp, suçlu ortadan kaldırıldığında bile sağlanan düzenin ne kadar gelip geçici, beyhude ve kırılgan olduğu üzerinedir.

Öte yandan Malet, hırsız, katil ya da sadist olan kahramanlarıyla, şiddete yönelmede toplumsal etki kadar bireysel eksikliğin yol açtığı etkinin de önemli olduğunu göstermiştir.

Üçleme’yi oluşturan kitaplar, edebiyat açısından birbiriyle yakın bağlar taşıyor, ancak öyküsel anlamda her biri bağımsız bir kitap; dolayısıyla tek başlarına ve farklı bir sıralamayla okunmaları mümkün. Bu nedenle üç kitabı tek bir cilt halinde toplayarak "Kara Üçleme" adıyla yayımladık.

Emine Bora, "Kara karadır!", Virgül, Sayı 5, Şubat 1998

Daha çok klasik polisiye kalıplarında yazılmış Nestor Burma'nın Maceraları adlı dizinin yazarı olarak tanınan Léo Malet, Hayat Berbat, Güneş Bize Haram ve Ecel Terleri adlarıyla Türkçeye çevrilen Kara Üçleme'yi, klasik polisiye romanlarda iletemediği bazı takıntı ve saplantılarını ifade etmek için yazdığını söylüyor. Fransız kara romanının atası olarak kabul edilen Malet'nin üçlemesinde, artık okuyucunun peşine takılıp macera yaşayabileceği bir detektif, polis, ajan ya da o her kimse yok. Çözülecek bir sır, aralanacak bir esrar perdesi de yok. Zeki polisin aydınlatacağı bir cinayet, sıkı detektifin kıskıvrak yakalayabileceği bir hırsız da öyle. Ortada aslında polisin ya da diğerlerinin çözeceği hiçbir şey yok. Ne suçun ne failin ne onu yakalayıp 'adalete' teslim edecek olanın ve ne de başlı başına adaletin tanımı konusunda hiçbir şüpheye düşülmeyen polisiye romanların o seyreltilmiş, h...

Devamını görmek için bkz.

Ahmet Ümit, "Kara Üçleme", Yeni Binyıl, 23 Haziran 2000

Malet'nin "Kara Üçleme"sinin hiçbirinde umutsuz da olsa dedektif yoktur. Kahramanları hep başarısızlığa, ölüme yazgılıdır. Çünkü hayat berbattır. Çünkü güneş haramdır. Çünkü insan ecel terleri dökmek zorundadır. O bizlere, katili, hırsızı, sapığı, manyağı anlatır. Ama bunu yaparken, suçluyu yaratan çevreyi de çok iyi çizer. Suçluyla toplumun, etle tırnak gibi birbirinden ayrılamayacağını gösterir. Katil, hırsız, sapık olan kahramanlarımız romanın sonunda yaşamını yitirirken derinlerde bir yerlerde çok daha büyük bir suçun varlığını hissederiz. Katilin ölümüyle yeniden sağlanmış gibi görünen denge aslında çok daha büyük bir kaosa işaret etmektedir. Malet kahramanlarını "kötü" kişilerden seçer ama onlara duyduğu derin şefkat satır aralarında hemen kendini hissettirir. Banka soyan, zararsız insanları kurşunlayan bu kişiler bir şair duyarlılığı içinde gösterilir. Kişilikleri parçalanmıştır, cinsellikleri yaralı...

Devamını görmek için bkz.

Abidin Parıltı, "Hayat berbat, gel bu eli saymayalım*", Radikal Kitap Eki, 21 Aralık 2007

Hayat berbat, ölüme yazgılı, sefil ve çaresiz. Güneş başkalarının üzerinde parlarken onlara haram ve duraksız ecel terleri döken antikahramanlar... Leo Malet, bilinen polisiye klişelerinin dışındadır ve budur. Öteki ve acımasız hayatları anlatır. Onların uzağında ve mesafeli durarak değil tam da onların içinden ve onların öfkesini kuşanarak. Genel olarak bilinen toplumsal değerleri ve ahlak anlayışlarını bir tarafa bırakarak en dipte olanın peşine düşer. Suçun en acımasız biçimini anlatırken bile antikahramanlarına şefkatle yaklaşır ve onlarla empati kurmamızı sağlar.

Malet, okuyucuyu oyalayan bir düş dünyanın kurucusu değildir. Aksine düşmüş dünyaların kurucusudur. Onun Ecel Terleri kitabına aldığı John Webster'e ait alıntı bu anlamda önemlidir. "İnsan bir kuyuya düştüğünde, itenin ne önemi vardır ki. Onu en çabuk şekilde dibe götüren, kendi ağırlığıdır." Özellikle Ha...

Devamını görmek için bkz.