Rüzgâr Dolu Konaklar, şairin ilk kitabı. Matur bu kitabıyla 1997 Orhon Murat Arıburnu ve Halil Kocagöz ödüllerini aldı. İlk basımı Avesta Yayınları tarafından yapılan kitap, ikinci kitabı Tanrı Görmesin Harflerimi ile birlikte 2. basımıyla yer aldı Metis Edebiyat'ta. Rüzgâr Dolu Konaklar çok başarılı olmuş bir ilk kitaptır. Bejan Matur şiiriyle ilk kez tanışacaklar için de, kronolojiyi takip etmeyi, bu kitapla başlamayı öneririz. İşte çok güzel bir dolu şiirin yer aldığı kitaptan "Rüzgâr Dolu Konaklar" şiirinin ilk üç bölümü:

Doğduğumuzda

Bizim için yaptırdığı sandıklara

Gümüş aynalar

Lacivert taşlar

Ve Halep’ten kaçak gelen kumaşlar

Dolduran annemiz

Bir zaman sonra

Bizi koyup o sandıklara

Yol

Rüzgâr

Ve konakları fısıldayacaktı kulağımıza.

Yalnız kalmayalım diye karanlıkta

Çocukluğumuzu ekleyecek

Avunmamızı isteyecekti

O çocuklukla.

Sırtımızdan jiletle akıtılan kanın

Karıştığı uzun ırmağa

Bırakıldığımızda

Annemiz bu kadarını istemezdi

Bu yüzden

O uyurken

Uzaklaştık

Diyorduk sulara.

Gidişin kendisinden artakalan

Her şey, herkes burada.

Ben buradayım

Kardeşlerim yitikliğiyle burada

Annem elbiseleriyle

Erkek kardeşim savaş korkusuyla

Babam burada hiç uyanmış olmasa da

Dünya eksilmiş etrafımda

Bir düş sanki olanlar

Uzayan ve uzadıkça acıtan

I

Annemiz

Siyah kadife elbisesini okşadığında

Saçlarını düşürerek bakışlarına

Babamızı hatırlardı:

Beyaz bir dağda olduğunu söylüyordu onun

Beyaz ve her bahar küçülen bir dağda

II

Hepimizden büyük olan

Ve uzaktaki savaştan korkan

Erkek kardeşimiz

Dönmeyince bir daha

Biz de korktuk savaştan.

Ama savaş değildi onu bırakmayan.

Gelirken yanımıza

Atıyla uyumuş

Babamızın karşısındaki karlı dağda

Annemizin yüzü azaldıkça

Omuzları küçüldükçe annemizin

Şaşırdık hangi dağa bakacağımıza

III

Evimizin uzun sofasında

Kadife elbisesi uzayıp

Gümüş başlığı ağırlaştıkça

Bolardıkça gümüş kemeri

Annemiz benziyordu baktığı dağlara.

Baharda inceliyordu kabuğu

Ama ulaşamıyorduk ona.

Ölüyordu

Bu defa gerçekten eriyordu

Bir daha görünmedi sofada

……………

Atilla Birkiye, "Tüm o masallar bizimdi", Cumhuriyet, 23 Mart 2000

Bejan Matur son yıllarda dikkati çeken şairlerden biri. İki şiir kitabı var. İkisi de geçen yıl Metis Yayınları'ndan yayımlandı. (Rüzgâr Dolu Konaklar, ikinci basım; Tanrı Görmesin Harflerimi).

Bejan Matur hakkında yazılanları okuduğumda, Kürt diye (bilmiyorum şimdi suç mu işledim) ''şişiriyorlar'' diye düşündüm açıkçası. Çünkü bizde çok sık görülen bir ''durum'' dur bu.

Politik konumundan dolayı kimi şairler, yazarlar, sanatçılar övülmüştür. Estetik açıdan kimse bakmamıştır. İçerde olması, yapıtının politik bir ''bildirisi'' ya da konusu olması ne yazık ki yetmiştir.

Ne var ki Bejan Matur'un her iki kitabını okuduğumda yanıldığımı gördüm. Kendi şiir dilini ve yapısını oluşturmuş. (Bazı etkilerden söz etmemek olanaksız ki, bu da çok doğal bence.) Daha önünde çok yol var. Şair olmak zor iş. İyi şiir yazarsanız şair olursunuz.

Yalın bir ''söyleyiş'' üstünde, –zaman...

Devamını görmek için bkz.

Duygu Durgun, “Kendi yolunu arayan bir şair”, Cumhuriyet Kitap, 22 Temmuz 1999

Yaşadığının altını çizmek, "ben bunu yaşıyorum" diyebilmek için şiir yazıyor Bejan Matur. Yazmadığı gün yok gibi... Yazmak, onun için bir tutku, kendi deyişiyle bir "obsesyon". "Galiba şiir her zaman bir tercümedir. Dilden önce dil dışında olan bir yaşantının dile aktarılma çabasıdır. Kendi iç çatışmalarım ve dış dünyayla ilgili heyecanlarımın anaforundan ancak yazarak kurtulabiliyorum.

Bu nedenle yazmak benim için sadece şiiri oluşturmama yarayan bir araç değil. Yazarak yaşadığımın dilini kurmaya, yaşadığımın altını çizmeye çalışıyorum. Sanırım en bariz takıntım yanında defterim olmadan sokağa çıkamam. Benim için şiire malzeme olan şeyi yazmakla şiirin kendisini oluşturmak farklı süreçler. Defterlerimde biriken toparlanması ve okurla buluşabilecek rafine metinler haline gelmesi, işçilik ve eleme, matematik gerektiren bir süreç ve can sıkıcı. Yaptığım iki kitapta yer alan şiirlerin pekçoğ...

Devamını görmek için bkz.