"Onlar ermiş muradına" deyince bitmiyor masalımız; tanıklıklara, araştırmalara ve istatistiklere göre tehdit, şiddet ve cinsel tacizle sürüyor aile içinde...

"Önce arada sırada dövüyordu, pek önemsemiyordum. Aslında önemliymiş. O zamanlar önemseseydim bu hale gelemezdi belki. Ama yapabileceğim bir şey yoktu, içinde yaşadığım topluma göre normaldi bunlar, ben de öyle zannediyordum."

Kadını aileyle özdeşleştiren, ailenin korunmasını öne çıkartırken aile içi şiddet ve baskıyı görmezden gelen geleneksel ve kurumsal yaklaşımlar, kadınları ve çocukları dayanaksız, korunmasız bırakıyor.

"Devletin karakolunda hiçbir destek görmedim, hatta orda horlandık, bize kızdılar. 'Bir baba böyle bir şey yapar mı?' gibi sözlerle beni caydırmaya çalıştılar. Benim zorumla aileme haber verildi, ailem geldi, tabii onlar da ilk başta inanmadılar."

Sıcak Yuva Masalı, aile içinde korunmasız olan kadın ve çocukları ele alıyor. Şiddet ve tacize maruz kalanların sözlerini aktarıyor, bu konuda yapılmış araştırmalara yer veriyor, gerek kişisel gerekse kurumsal çözümler öneriyor. Kitap, ayrıca aile içi yaşama ilişkin hukuk maddelerini belirten bir ekle, aile içi şiddetle karşılaşan kadınların başvurabileceği adresleri de içeriyor.

Pınar İlkkaracan, "İlksöz", s. 9-10

Kadının İnsan Hakları Projesi, Türkiye'de, kadınların insan haklarıyla ilgili bilgi kaynakları oluşturmayı ve bunları Türkiye'nin her bölgesindeki kadınlara ulaştırmayı hedefleyen bağımsız/feminist bir araştırma-eylem projesidir. 1993 yılında başlatılan bu proje, Müslüman Yasalar Altında Yaşayan Kadınlar (Women Living Under Muslim Laws-WLUML) adlı uluslararası kadın örgütüyle işbirliği içinde uluslararası Kadın ve Hukuk (Women and Law) Araştırma Projesi kapsamında da çalışmaktadır. Bu kitapta toplanan makaleler, bu araştırmanın bir parçası olarak Türkiye'de yapılmış olan çalışmalardan oluşmaktadır.

İlk yıldaki çalışmalarımız ve araştırmalarımız, Uluslararası Gelişme Araştırmaları Merkezi (IDRC), Evrensel Kadın Fonu (The Global Fund for Women), Mama Cash ve Hollanda Hükümeti tarafından sağlanan fonlarla desteklenmiştir. Bu kuruluşlara önemli katkıları için teşekkür ederiz.

Kadının İnsan Hakları Projesini 1993 Aralığı'nda oluşt...

Devamını görmek için bkz.

Tanıklık, "Zeynep"(*), s. 11-15

Eşimi ilk tanıdığım zaman onbeş yaşındaydım ve okula gidiyordum. O benden yaşça büyüktü. Okulda bir kavga ettik, ondan sonra başladı arkadaşlığımız. İki sene nişanlı kaldık, sonra evlendik. Nişanlılık zarfında onu tanıdığımı zannetmiştim, ama yaşım da küçüktü, tanıyamamışım. Şimdi düşünüyorum da, onda o zaman da birtakım bozukluklar varmış. Şimdi sağlam kafayla düşünebiliyorum, o zaman normal gelmişti o hareketler. (...) İlk evlendiğimizde memurdu. Aynı zamanda yüksek meslek okuluna gidiyordu. Kendi mesleğini pek yapmadı. Okulunun yüksek bölümünü okumak için İskenderun'dan İstanbul'a geldi. Sonra zorunlu olarak biz de geldik.. İskenderun'daki hayatımız daha iyiydi. Buraya geldikten sonra bozuldu. Bu bozulma aniden oldu. Hiç eve gelmemeye başladı. Dayak başladı. Kıskançlık başladı; başlarda hiç konduramıyordum. Psikolojik sorunu var, bir derdi var diye algılıyordum. Ama bizim evin dışında başka bir hayata başlamış. Benim yaşım küçü...

Devamını görmek için bkz.