| ISBN13 978-605-316-164-6 | 13x19,5 cm, 384 s. |
KAMPANYADA Liste fiyatı: 300.00 TL İndirimli fiyatı: 180.00 TL İndirim oranı: %40 {"value":300.0,"currency":"TRY","items":[{"item_id":"11378","item_name":"Hayvan Müzesi","discount":120.00,"price":300.00,"quantity":1}]} |
Bu kitabı arkadaşına tavsiye et Diğer kampanyalar için | |
|
| | Hayvan Müzesi Özgün adı: Museo Animal Çeviri: Roza Hakmen Yayıma Hazırlayan: Müge Gürsoy Sökmen Kapak Fotoğrafı: Roger Ballen Kapak Tasarımı: Emine Bora |
Kitabın Baskıları: | 1. Basım: Eylül 2019 | 3. Basım: Aralık 2023 |
Yirmi birinci yüzyılın beklenti ve heyecanla dolu arifesinde, Karayipli bir müzebilimci ünlü bir moda tasarımcısından bir davet alır: Ortak tutkuları olan hayvan dünyasındaki esrarengiz biçimler üzerine birlikte bir sergi açacaklardır. Ancak tuhaflıklarla dolu nice buluşmanın ardından proje silinip gider, tasarımcı genç kadın ortadan kaybolur, ta ki yedi yıl sonra müzebilimciye kadının ölüm haberiyle birlikte kendisine bırakılmış zarflar dolusu arşiv belgesi ulaşıncaya kadar. Belgeleri inceledikçe tasarımcının gizemli aile tarihini deşifre eden ipuçları çıkar ortaya; Latin Amerika’nın tropikal ormanlarında güneye doğru yapılan siyasi bir hac yolculuğunun fonunda yıkımın doğal tarihi belirir. Farklı anlatıcıların farklı tarihlerde verdikleri bilgilerin peşinde polisiye bir kurguyla açılan roman, Subcomandante Marcos’tan W. G. Sebald’a, Marx’tan Walter Benjamin’e, Edward Hopper’dan Francis Alÿs’in yapıtlarına gizli açık göndermelerle okuru görünen ile gizlenen, yalan ile hakikat, hukuk ile adalet, sanat ile gerçek üzerine düşünmeye davet ediyor. Yayımlandığı yıl El Mundo / El Cultural tarafından 2017’nin En İyi Kitabı seçilen Hayvan Müzesi’ni edebiyatseverlerin beğenisine sunuyoruz. | İÇİNDEKİLER |
Birinci Bölüm DOĞA TARİHİ (1999-2006) Giovanna Luxembourg'a Üç Soru
İkinci Bölüm ENKAZ KOLEKSİYONCUSU (2007) Ölüm Sonrası Notları
Üçüncü Bölüm SANAT YARGILANIYOR (2008) Avukat Luis Gerardo Esquilin'e Mektup
Dördüncü Bölüm GÜNEYE YÜRÜYÜŞ (2007) Paragraf #317
Beşinci Bölüm SONDAN SONRA (2014)
Fotoğraflar Teşekkür | OKUMA PARÇASI |
Birinci Bölüm, Doğa Tarihi (1999-2006), s. 15-21 1 Yıllar boyunca tuhaf bir saplantıya sadık kaldım. Ne zaman bir başlangıçtan söz edilse, benim aklıma çocukluğumda televizyonda izlediğim, birbirinin neredeyse tıpatıp aynı manzara resimleri yapan yaşlı ressam gelirdi. Gerçek mi sahte mi olduğunu asla öğrenemediğim ciddi bir sesle konuştuğunu hatırladığım sakallı ihtiyarın sureti gözlerimin önünde canlanırdı. Birkaç saniye sonra, yavan ama etkili kıssadan hisse gelirdi: Bir başlangıçtan kaçınmanın en iyi yolu önceki bir başlangıcı taklit etmekti. Sonunda bu kartpostal bilgeliğini istemeden ciddiye almaya başlamıştım. İhtiyar yine küçük ağaçlar ve tepelerle dolu bir resim çizmeye koyulurken ben hafızamdan çaldığım bir başlangıcı kopya ederdim: top sürmece, ansızın ortaya çıkan bir ilk satır, bir sohbete başlangıç teşkil edecek bir giriş. Bu başlangıç tekrarı her şeyi kapsardı. Yıllar boyunca, yeni bir şey yaptığını düşündüğü an insanın için... Devamını görmek için bkz. | |
| ELEŞTİRİLER GÖRÜŞLER |
Ömer F. Oyal, "Kaybolma sanatı", K24, 17 Ekim 2019 Görünür olabilmenin, sürdürülebilir görünürlüğün arzulandığı bir çağdayız. Hemen herkesin mümkün olduğunca kendini görünür kılmaya çalıştığı bir çağda kaybolma, yok olma, isimsizleşme, anonim bir kimliğe bürünme gayreti veya kaybolabilmenin bir sanat oluşu ilk bakışta zamanın ruhunun bütünüyle dışında görünüyor. Yok olmak neden bir çıkış olsun ve “isimsizlik poetikası” gibi bir düşünce neden bizi ilgilendirsin? Carlos Fonseca’nın Hayvan Müzesi adlı romanı bu soruların etrafında yoğunlaşıyor ve kaçma, kaybolma, silinme gayreti içindeki bir çiftin, çiftin tek çocuğunun ve birkaç kuşak insanın çabalarının, hayal kırıklıklarının ve çıkmazlarının etrafında dolanıyor. Kaybolma ve yıkım üzerine bir destan da diyebiliriz. Kişi kendisini bir söylence hâline getirmeye soyunduysa, bu süreç çevresindekiler için ancak bazı parçalarıyla temasa geçilebilen, tamamına asla nüfuz edilemeyen sisli bir des... Devamını görmek için bkz. | |
A. Ömer Türkeş, "Çok uzun bir yolculuğun hikâyesi", Hürriyet Kültür Sanat Eki, 18 Ekim 2019 Kosta Rikalı genç yazar Carlos Fonseca’nın Türkçeye çevrilen ilk romanı Hayvan Müzesi, 1970’lerde çıkılan bir yolculuğun, umutların, hayal kırıklıklarının, kayıpların ve büyük bir yıkımın hikâyesi... Sadece bireysel değil küresel yıkım üzerine kurgulanmış çok merkezli, sorgulayıcı ve heyecan verici bir roman. 1987 Kosta Rika doğumlu yazar Carlos Fonseca’nın Türkçeye çevrilen ilk kitabı Hayvan Müzesi, 2006 yılında, Giovanna Luxembourg isimli ünlü bir moda tasarımcısının ölüm haberiyle başlıyor. 40 yaşında ölen kadın, anlatıcıyla aşağı yukarı aynı yaşlarda. Geride üç zarf bırakmış ve anlatıcının sanki zarflarda gizli hikâyeyi takip ederek noktalamasını istemiştir. Aslında ne yapmak istediğini anlamasını arzulamaktadır. Anlatıcı ve Giovanna Luxembourg arasındaki ilişkiyi anlamak için 1999’a, bu ikilinin karşılaşma anına gitmemiz gerekecek. Anl... Devamını görmek için bkz. | |
Banu Yıldıran Genç, "Gerçek nerede biter? Kurmaca nerede başlar?", Agos Kitap/Kirk, 12 Aralık 2019 Hayvan Müzesi, Kosta Rikalı yazar ve akademisyen Carlos Fonseca’nın Türkçeye çevrilen ilk romanı. 1987 doğumlu yazarın böylesine görkemli bir romanı bu kadar genç yaşta yazabilmesi beni gerçekten şaşırttı. Kosta Rika’da doğup Porto Riko’da büyüyüp Amerika Birleşik Devletleri’nde eğitim görüp İngiltere’de yaşıyor ve çalışıyor olması belki de bu romanın bu denli evrensel ve kapsamlı olmasının sebebi. Roman adını bilmeyediğimiz anlatıcıya bir akşam gelen paketle başlıyor. İlk bölüm olan Doğa Tarihi’nde geçen gerçek zaman paketin gelmesi ve anlatıcının onu açıp açmayacağını uzunca bir süre düşündükten sonra açması ve içindekileri okuması arasındaki beş altı saat. Fakat bölüm boyunca anlatıcı zarfı gönderen Giovanna Luxembourg’la tanışmalarından son görüşmelerine kadar olan biten her şeyi anımsıyor. Ünlü modacı Luxembourg anlatıcının bir zamanlar yazdığı... Devamını görmek için bkz. | |
Burcu Bayer, "Kendilik ve kayboluş üzerine Bir anlatı: hayvan müzesi", Sabitfikir, 24 Aralık 2019 Nietzsche, Ecco Homo’da bambaşka bir bağlamda ele alsa da çok sahici, herkesi, hepimizi derinden ilgilendiren bir soru soruyordu: Kişi nasıl kendi olur? İnanç sistemleri, ideolojiler, modalar, spritüal akımlar bu soruya alternatif yanıtlar vermeye çalışıyor. Etiketler çağında ve vitrinde yaşadığımız şu günlerde bu sorunun cevabını hashtagler ve filtreler veriyor vermesine ama gerçekle görünüş arasındaki uçurum derinleşerek kişiyi bir yanılsamalar bütününe ve etiketler bulutuna dönüştürerek insanı görünenin arkasındaki boşluk hissiyle baş başa bırakıyor. Yani sorumuz halen güncelliğini koruyor: Kişi nasıl kendi olur, kimliğini nasıl kurar, kendiliğini nasıl cari hale getirir? Bizi belirleyen bakışlardan kaçmak ve otantik bir kendilik kurmak mümkün müdür? Deleuze ve Guattari’nin yaklaşımıyla belirlenmekten kaçmak, sürekli değişen, dönüşen bir varlık biçimi ku... Devamını görmek için bkz. | |
|