Filmler asla "sadece film" ya da bizleri eğlendirmeyi ve dolayısıyla dikkatimizi dağıtarak bizi toplumsal gerçekliğimizle ilgili asıl sorunlardan ve mücadelelerden uzaklaştırmayı amaçlayan hafif kurgular değildir. Filmler yalan söylerken bile toplumsal yapımızın can evindeki yalanı söylerler. Bu nedenle, elinizdeki kitabı yanlızca filmlerin toplumsal gerçeği nasıl yansıttığı ya da meşrulaştırdığıyla ilgilenenler değil, toplumlarımızın nasıl olup da kendilerini ancak filmler aracılığıyla yeniden ürettiği konusunda fikir sahibi olmak isteyenler de okumalı. Uzun lafın kısası, tam da bu sebepten dolayı Filmlerle Sosyoloji'yi hemen hemen herkes okumalı.

-Slavoj Zizek

Sunuş: Slavoj Zizek, Toplumsalın Kalbindeki Film, s. 11-15.

Bülent Diken ve Carsten Bagge Laustsen'in Filmlerle Sosyoloji başlıklı çalışmasının teorik ve politik duruşunu açıklamanın en iyi yolu belki de 11 Eylül'ün beşinci yıldönümü vesilesiyle gösterime giren iki Hollywood prodüksiyonuna odaklanmaktan geçiyor: Paul Greengrass'ın Uçuş 93 / United 93 adlı filmi ve Oliver Stone'un yönettiği Dünya Ticaret Merkezi / World Trade Center. Burada ilk göze çarpan şey, her ikisinin de mümkün olduğunca Hollywood karşıtı bir duruş sergilemeye çalışması: her ikisi de sıradan insanların cesaretine odaklanıyor; göz alıcı yıldızlar, özel efektler, kahramanlık gösterileri yok; yalnızca sıradan insanların sıradışı şartlar altında basit ve gerçekçi bir tasviri söz konusu. Kuşkusuz bu filmlerin sahici bir tarafı da var – filmlerin sansasyon yaratma merakından kaçınmasını, gösterişsiz ve sade üslubunu eleştirmenlerin büyük çoğunluğunun nasıl da ağızbirliği yapmış g...

Devamını görmek için bkz.

Fırat Yücel, "Filmlerle Sosyoloji", Altyazı dergisi, Temmuz-Ağustos 2010

Filmlerle Sosyoloji'de Bülent Diken ve Carsten B. Laustsen, kurmaca ve toplumsal gerçekliğe, birbiriyle karşıtlık içindeki iki farklı alan olarak değil, birbiriyle sürekli etkileşim içinde olan ve biri diğerinden daha 'sanal' ya da daha 'gerçek' olmayan düzlemler olarak bakmaya çalışıyorlar. "Sinema yalnızca toplum üzerine bir fikir sunmaz, resmettiği toplumun ayrılmaz bir parçasıdır" cümlesi kitabın bu yaklaşımını özetler nitelikte. Bu fikirden hareketle yazarlar, Dövüş Kulübü (Fight Club, 1999), Tanrı Kent (Cidade de Deus, 2002) ve Brazil (1985) gibi filmlerin gerçekliği nasıl yansıttıkları kadar, gerçekliğin bu filmlerden neler ödünç aldığını da inceliyorlar. Filmlerle Sosyoloji, özellikle sosyal teori ve sinema arasındaki ilişkiye dair yeni bir bakış edinmek isteyenlerin okuması gereken bir kitap. Kitap için Slavoj Zizek'in kaleme aldığı ve Uçuş 93 (United 93, 2006) ve Dün...

Devamını görmek için bkz.

Müge Karahan, “Filmler yalan söyler mi?”, Sabit Fikir, 22 Aralık 2010

Bülent Diken ile C. B. Laustsen’in, Metis Yayınları tarafından kitaplaştırılan çalışması Filmlerle Sosyoloji’nin önsözünde Slavoj Zizek’in de belirttiği üzere, “filmlerin asla ‘sadece film’ ya da bizleri eğlendirmeyi amaçlayan hafif kurgular olmadığını” nitelikli film analizleriyle doğrular. Lancaster Üniversitesi’nde öğretim üyesi olan Diken ile Aarhus Üniversitesi’nde sosyoloji dersleri veren Laustsen’in ortak çalışmaları olan bu kitap, Sona Ertekin’in yalın/temiz çevirisiyle Türkçeleştirilmiştir. Kitapta sırasıyla, Hamam, Sineklerin Tanrısı, Tanrı Kent, Dövüş Kulübü, Brazil, Hayat Güzeldir filmleri altı farklı başlık altında incelenir.

Zizek kitabın önsözünü; “Filmler yalan söylerken bile toplumsal yapımızın canevindeki yalanı anlatırlar. Bu nedenle de bu kitabı yalnızca filmlerin toplumsal gerçeği nasıl yansıttığı ya da meşrulaştırdığıyla il...

Devamını görmek için bkz.