Garion, Ejderha Tanrı Torak'ı öldürdükten sonra tüm Batı Krallıkları barış ve huzur içinde yaşamaya başlamışlardı. Ta ki Karanlığın Çocuğu ile Işığın Çocuğu arasındaki yeni bir karşılaşmanın alametleri görünmeye başlayana kadar. Üstelik bu karşılaşmada kahramanların kim olacağı ve bunun nihai karşılaşma olup olmayacağı bile belli değildi. Bilinen iki isim vardı sadece: Zandramas ve Cthrag Sardius. Bir insan ve bir taş. Garion, Polgara ve Belgarath, bu kez yeni yol arkadaşlarıyla, "artık olmayan yere" doğru yola çıkacaklardı.

Malloryon Beşlisinin bu ilk kitabında Garion'un iyi bir kral olmayı öğrenmeye çalışması, Polgara'nın Durnik ile Vadi'ye yerleşip Emanet'i büyütmeleri, Ayı Mezhebi'nin Alorya'yı altüst etmeye başlaması, Kal Zagath'ın Murgolara açtığı imha savaşı ve Garion'un yollara düşmesine neden olan korkunç olay anlatılıyor.

Garion, Ejderha Tanrı Torak'ı öldürdükten sonra tüm Batı Krallıkları barış ve huzur içinde yaşamaya başlamışlardı. Ta ki Karanlığın Çocuğu ile Işığın Çocuğu arasındaki yeni bir karşılaşmanın alametleri görünmeye başlayana kadar. Üstelik bu karşılaşmada kahramanların kim olacağı ve bunun nihai karşılaşma olup olmayacağı bile belli değildi. Bilinen iki isim vardı sadece: Zandramas ve Cthrag Sardius. Bir insan ve bir taş. Garion, Polgara ve Belgarath, bu kez yeni yol arkadaşlarıyla, "artık olmayan yere" doğru yola çıkacaklardı.

Ve beşlinin ikinci kitabı: Kehanet artık ağırlığını iyice hissettirmeye başlıyor. Emanet, Murgo tapınağında herkesi şaşırtan birtakım işler yapıyor. Garion ve yol arkadaşlarının peşine düştüğü Zandramas'ın izi ve kimliği yavaş yavaş belli oluyor. Öte yandan bu bölümde hiç umulmayacak birinin daha gerçek kimliği ortaya çıkıyor: Murgoların Kralı...

Garion, Ejderha Tanrı Torak'ı öldürdükten sonra tüm Batı Krallıkları barış ve huzur içinde yaşamaya başlamışlardı. Ta ki Karanlığın Çocuğu ile Işığın Çocuğu arasındaki yeni bir karşılaşmanın alametleri görünmeye başlayana kadar. Üstelik bu karşılaşmada kahramanların kim olacağı ve bunun nihai karşılaşma olup olmayacağı bile belli değildi. Bilinen iki isim vardı sadece: Zandramas ve Cthrag Sardius. Bir insan ve bir taş. Garion, Polgara ve Belgarath, bu kez yeni yol arkadaşlarıyla, "artık olmayan yere" doğru yola çıkacaklardı.

Malloryon macerası adım adım sona yaklaşırken, bu dördüncü kitapta, Garion ve yol arkadaşlarının Zandramas'ın peşi sıra gidişleri kâhinlerin kutsal mekânı Kell'e doğru çekiyor onları. Oraya Zandramas'tan önce varacakları da kesin... Şimdi artık kehanette bahsedilen "Boş Kişi" ile iki sıradışı konuk da var yolcuların arasında. Öte yandan eski dostlar Mandorallen, Lelldorin ve diğerleri ne yapıp yapıp gidişata müdahale etmek arzusundalar. Durnik'in İfrit Beyi ile mücadelesi ise hiç beklenmedik bir şekilde sonuçlanıyor.

Garion, Ejderha Tanrı Torak'ı öldürdükten sonra tüm Batı Krallıkları barış ve huzur içinde yaşamaya başlamışlardı. Ta ki Karanlığın Çocuğu ile Işığın Çocuğu arasındaki yeni bir karşılaşmanın alametleri görünmeye başlayana kadar. Üstelik bu karşılaşmada kahramanların kim olacağı ve bunun nihai karşılaşma olup olmayacağı bile belli değildi. Bilinen iki isim vardı sadece: Zandramas ve Cthrag Sardius. Bir insan ve bir taş. Garion, Polgara ve Belgarath, bu kez yeni yol arkadaşlarıyla, "artık olmayan yere" doğru yola çıkacaklardı.

Adım adım Sardion'un izini süren Garion ve arkadaşları Mallorya İmparatoru Zakath'ın "misafirperverliğinden" kurtulmaya çalışıyorlar. Bir tarafta tüm Mallorya'yı kasıp kavuran veba salgını, kehanetin onları sürüklediği Karanda'da ise ifrit orduları var. Bu arada minik Zith ve Kadife çok önemli bir görevi yerine getiriyorlar. Aniden ortaya çıkan yol arkadaşları hokkabaz Feldegast ise gerçek bir muamma.

Garion, Ejderha Tanrı Torak'ı öldürdükten sonra tüm Batı Krallıkları barış ve huzur içinde yaşamaya başlamışlardı. Ta ki Karanlığın Çocuğu ile Işığın Çocuğu arasındaki yeni bir karşılaşmanın alametleri görünmeye başlayana kadar. Üstelik bu karşılaşmada kahramanların kim olacağı ve bunun nihai karşılaşma olup olmayacağı bile belli değildi. Bilinen iki isim vardı sadece: Zandramas ve Cthrag Sardius. Bir insan ve bir taş. Garion, Polgara ve Belgarath, bu kez yeni yol arkadaşlarıyla, "artık olmayan yere" doğru yola çıkacaklardı.

Malloryon macerası bu ciltle sona ulaşıyor. Buluşma yerinde neler yaşanacak? Yol arkadaşlarına kim veda edecek? Kell Kâhinesi Cyradis tercihini ne yönde kullanacak? Ce'Nedra ve Garion oğullarına kavuşabilecekler mi? İki kehanetten hangisi galip gelecek? Belgarath'ı bekleyen sürpriz ne? Belki de en önemlisi Angarakların Yeni Tanrısı kim olacak? Bütün bu sorular, maceranın bu son kitabında yanıtlarına kavuşuyor.

Açılış bölümü, Batının Muhafızları, s. 11-16

Yedi Tanrı dünyayı yarattıktan sonra, Tanrılar ile Tanrıların kendilerine seçtikleri halkların barış ve uyum içinde yaşadıkları söylenir. Fakat Tanrısı olmayanların başı Gorim yüksek bir dağa tırmanıp ona tüm kalbiyle durmadan yakarıncaya kadar Tanrıların babası UL kendisini ayrı tutup, uzak durmuştu. Gorim'in yakarışları karşısında UL'un kalbi yumuşadı, Gorim'i kaldırarak onun ve halkı Ulgoların Tanrısı olacağına söz verdi.

Tanrı Aldur diğerlerinden ayrı durup Söz ve İrade'nin gücünü Belgarath ile diğer müritlerine öğretti. Günün birinde Aldur, bir çocuk kalbinden daha büyük olmayan yuvarlak bir taş aldı. İnsanlar bu taşa Aldur Taşı adını verdiler; taş muazzam bir güçle doluydu çünkü, zamanın başlangıcından beri var olan Yazgı'nın cisimlendirdiği bir şeydi.

Angarak halkının Tanrısı Torak her şeye egemen olup hükmetmeyi aklına koydu çünkü ...

Devamını görmek için bkz.

"Aldur Vadisi", Batının Muhafızları, s. 19-37

Baharın son günleriydi. Yağmurlar gelip geçmiş, don yerden kalkmıştı. Güneşin yumuşak temasıyla ısınan kahverengi nemli tarlalar gökyüzünün altına uzanıyor, kış uykusundan yeni uyanan ilk narin filizlerin hafif yeşiliyle örtülüyorlardı. Güzel bir bahar sabahı erkenden, hava hâlâ serinken Emanet isimli oğlan ailesiyle birlikte, Sendarya krallığının güney kıyısında telaşlı bir liman kenti olan Camaar'ın sakin bir köşesindeki handan ayrıldı. Emanet'in daha önce bir ailesi olmamıştı; ait olma hissi onun için yeni bir histi. Etrafındaki her şey, onun, birbirlerine aşkla sıkı sıkı bağlanmış küçük bir insan topluluğuna dahil olduğu gerçeği ile renkleniyor, neredeyse üzerlerine bir gölge gibi düşüyordu. O bahar sabahı başladıkları yolculuğun amacı basit ve son derece derindi. Eve gidiyorlardı. Nasıl daha önce bir ailesi olmamışsa, Emanet'in daha önce bir yuvası da olmamıştı; gidecekleri yer olan Aldur Vadisi'ndeki kulübeyi hiç görmemi...

Devamını görmek için bkz.

Açılış bölümü, Kell Kâhinesi, s. 11-16

Akaid-I Mallorya’nın Birinci Kitabı'nın Çağlar Kitabı'ndan alıntılar:

İnsanlık Çağları şunlardır: Birinci Çağ'da insan yaratıldı; ve etrafındaki dünyaya şaşkınlık ve hayranlık içinde bakan insan uyandı. Onu yaratanlar tartıp biçtiler, insanlar içinden kendilerini memnun edenleri seçtiler ve diğerlerini reddettiler, kendilerinden uzaklaştırdılar. Kimisi UL diye bilinen ruhu aramaya gitti ve onları bir daha görmedi. Bazısı Tanrıları inkâr ederek ifritlerle boğuşmak için kuzeyin derinliklerine gitti. Kimisi de kendini dünyevi meselelere verdi ve doğuya giderek orada kudretli şehirler kurdu.

Lakin biz umutsuzluğa düştük ve Korim dağlarının gölgesindeki topraklar üzerine oturduk ve acı içersinde, yaratıldıktan sonra reddedildiğimiz için kaderimize yandık.

Ve bu yeisimizin tam ortasında halkımızdan bir kadı...

Devamını görmek için bkz.