Susan Buck-Morss’un İstanbul’da, Gezi Direnişi’nin ertesinde yaptığı "Yerelötesi Müşterekler ve Küresel Kalabalık Üzerine" adlı konuşma, bu seçkinin kalkış noktasını oluşturuyor.

Yazarlar, Türkiye’deki yeni iktidar/direniş dinamiklerine, Türk usülü neoliberalizm, yeni hükümranlık, hizmet ideali, popülizm, Kürt sorunu, laiklik gibi konulara yakından bakarken, dönüşen sermaye-ulus-devlet karşısında nasıl bir yerelötesi müşterekler siyaseti yürütülebileceğine dair düşünmeye çağırıyorlar bizi.

Sunuş: Türkiye’de ve Dünyada Dönüşen Sermaye-Ulus-Devlet Karşısında Yerelötesi Müşterekler Siyaseti *, s. 9-15

Atina’daki 2008 sonundaki isyanlarla öncüllenen, 2011’de ise Tunus’tan Tahrir’e, oradan İspanya’da Plaza del Sol meydanına Akdeniz havzasının neredeyse tamamında yaşanan ve Wall Street İşgali’ ne, Gezi Parkı Direnişi’ne, Brezilya’ya ve Hong Kong’a kadar uzanan devrimci ayaklanmaların hepsinde, ister askeri gücün desteklediği diktatörlüklere, ister neoliberal kemer sıkma politikalarının uzman (teknokrat) destekli rejimlerine karşı olsun, dile getirilen en tmelde bir özgürlük ve eşitlik beyanıydı. Kuşkusuz toplumsal ayaklanmaların her biri fazlabelirlenmiş (overdetermined) birer özgün vaka olarak değerlendirilmeyi hak ediyor. Buna karşılık, yatay siyaset yöntemlerini hayata geçirme ve otoriter rejimlerin ekonomik, siyasi ve kültürel veçhelerine karşı demokrasinin derinleştirilmesini talep etme özelliklerinde ortaklaşıyorlar. Bu ayaklanmalar, özellikle de hayata geçiriliş şekilleriyle, –hareketin temel amacı özgür ve adil bir seçim sistemi talep etmek ya da kendini seçimlerde bir temsil odağı olarak konumlandırmak olduğu hallerde bile– seçimlere dayalı siyasetin mevcut ve sınırlı katılım kanalları tarafından kapsanamayacak yeni bir popüler, katılımcı ve yatay siyaseti dile getiriyor ve uygulamaya sokuyor.

Susan Buck-Morss, 31 Ekim 2013’te Boğaziçi Üniversitesi’nde verdiği ve bu derlemeyi de açan konuşmasında tam da zincirleme olar...

Devamını görmek için bkz.