Kararların alındığı masaya oturamıyoruz, ama otursak bile büyük mutabakatın dayattığı kararları onaylamamız bekleniyor. "Katılım" son yıllarda demokrasinin her kapıyı açan sihirli kelimesi. Kavramın eleştiriden yoksun, naif ve romantik kullanımı, kararlarının sonuçlarının sorumluluğundan kaçmak isteyen siyasetçilerin ekmeğine yağ sürüyor. "Katılım" yoluyla, nereye varacağı baştan belli olan kararlara katılmamız, çevre ve yaşamlarımızla ilgili yanlış politikaları onaylamamız ve meşrulaştırmamız bekleniyor.

Miessen, mutabakat temelli katılımın sınırlılıklarını ve tuzaklarını sergileyerek, mevcut protokollerle kendini bağlamayan, çelişkiden korkmayan, tam tersine çelişkiyi doğurgan gören, alana yaratıcı akıl ve değişim iradesi taşıyan türden bir müdahaleyi savunuyor: Lordlar Kamarası'nda "çapraz sıra"da oturanlar gibi taraflarüstü ve dışarlıklı olan, bir parti ya da grubun iç mutabakatına herhangi bir çıkarla bağlı olmayan bireylerin müdahalesi. Kent yönetiminden şirket ve kurumların yönetimine bütün karar alma süreçlerinde ve bilgi alanlarında ancak bu "dışarıdan düşünen", huzur ve istikrar bozucu çağrılmamış, davetsiz yabancının gerçek değişime yol açabileceğini düşünüyor. Günümüzün sinik "normalliğini" bozmanın biricik yolu bu.

Önsöz: İşbirliği Paradoksu, Eyal Weizman, s. 13-14.

Katılım kavramının ufkunda onun mutlak uç noktası, yani işbirliği kavramı bulunmaktadır. İşbirliği kavramını, kişinin eylemlerinin iktidarın hedefleriyle –bu iktidar ister siyasi, ister askeri ya da ekonomik, isterse hepsinin bileşimi olsun– zorla ya da güzellikle aynı hizaya gelmesi gibi düşünmek mümkündür. Buradaki tarihsel anıştırmalar açık. Bu hizalama genellikle herhangi bir sınırlar sorununun trajik ama sağduyulu bir çözümü olduğu öne sürülerek gerekçelendirilir. Katılım/işbirliği çıkmazı eldeki seçeneklere ve seçeneği sunanlara itiraz edilemeyen kapalı bir sistemin işaretidir. Nitekim, özneyi boyun eğmeye zorlamak için bir dizi seçenek öyle bir biçimde sunulabilir ki, seçimlerini zararı hafifletmeyi hedefleyerek yapan "özgür-özneler" neticede iktidarın amaçlarına hizmet edebilirler. Dolayısıyla, katılım bir dizi siyasi ve etik ikilemi gündeme getirdiği içindir ki katılım çağrısı yapılan arena etrafında güçler...

Devamını görmek için bkz.