Dünyayı ve hayatımızı anlamlandırmaya hepimizin ihtiyacı var. Yaşamında biraz gizem hissi tatmış olmayı kim istemez? Piyasa hâkimiyetindeki dünyamızda insanlar maneviyatı dinde, bilimde, astrolojide, milliyetçilikte arıyor. Ama tam da piyasanın gözlerden sakladığı bir şey var. Armağan ruhu. Armağanlar ilişki kurar, metalar ilişkileri keser. Lewis Hyde bu kitapta bize insanlığın güzel ve umut verici yönlerini anlatıyor.

Kitabın ilk kısmında bir armağan mübadelesi teorisi ortaya atılıyor ve halk masallarından, iktisattan, edebiyattan, antropoloji ve psikolojiden aydınlatıcı örneklerle destekleniyor. İkinci kısımda ise yazar bu teorinin dilini Walt Whitman ve Ezra Pound'un yaşamları ve eserlerinden yola çıkarak sanatçının yaşamına uygulamaya girişiyor. Belki de aradığımız derinlik, yaratıcılığın yüreğimize işleyen manevi gücünde, sanat eserlerinin, bilhassa da edebiyat yapıtlarının armağan niteliğinde saklı. Gerek ekonomiye, gerekse sanata dair bildiklerimizi tekrar düşünmeye davet eden bir çalışma bu.

Giriş, s. 15-23.

Sanatçı... varlığımızın edinilmiş olan yanına değil,

bahşedilmiş bir armağan olan –dolayısıyla

daha kalıcı olan– yanına hitap eder.

JOSEPH CONRAD

Komşularım ve ben artık sokağımızın köşesindeki eczaneden piyasa araştırmalarına istinaden geliştirilmiş bir formüle göre kaleme alınmış olan bir dizi romantik roman satın alabiliyoruz. Bir reklam ajansı bir grup kadın okur arasında bir anket çalışması yapmış. Ankete katılanlara sorulan sorulardan biri, kadın kahramanın yaşı. (Buna göre, ideal yaş on dokuz ile yirmi yedi arası.) Ankette, kadın kahramanın karşısına çıkan erkeğin evli mi yoksa bekâr mı olması gerektiği de soruluyor. (Katılımcılar yeni dul erkeği tercih ediyor.) Anket sonuçlarına göre, kadın kahramanla erkek kahraman evlenene kadar aynı yatağa girmemeli. Romanların her biri yüz doksan iki sayfa uzunluğunda. Serinin adı ve kapak tasarımı bile piyasadaki taleplere göre hazırlanıyor. (Silhouette ismi Beladonna, Surrender, Tiffan...

Devamını görmek için bkz.

Bülent Usta, "Armağan ve Tehdit", Birgün Gazetesi, 29 Ekim 2008

Dinci gazetelerden birisinde sinir bozucu olabilecek kadar basit ve gülünç bir yazı yayımlandı geçenlerde. Yazan kişi, kendisini öyle bir kaptırmış ki kendisini bir savcı olarak hayal etmiş ve Küçük İskender hakkında neredeyse bir iddianame hazırlamış. Şöyle ifadeler yer alıyor yazıda: “Kitaplarının müstehcenlik ve sinkaflı küfürlerle dolu olduğu belirlendi.” Yazıda Küçük İskender, eşcinsel Kemalist olarak itham ediliyor. Eşcinsel sözcüğünü nefret ettiği Kemalizm’le yan yana kullanarak bir taşla iki kuş vurduğunu düşünüyor anlaşılan. Ne de olsa, o savcı görünümlü yazar için eşcinsellik bir küfür. Küfür de ne demek, eşcinsellik bir suç, affedilmez bir günah... Üstelik eşcinsel olduğunu cümle alemin bildiği Küçük İskender’in eşcinsel olduğunu sanki ilk kendisi keşfetmiş de bu gizli gerçeği ifşa ediyormuş gibi davranıyor sayın hayali savcı. Bu komik yazıyı ciddiye almak elbette mümkün değil. Ama yazının kendisi,...

Devamını görmek için bkz.