“Kitabın temel tezini şöyle formülleştirebilirim: Sahip olduğumuz birinci ve ikinci kuşak insan hakları kesinlikle Batılıdır; Batı'da (ABD ve Fransa) bu hakları ortaya çıkaran yapının, kültürün, her şeyden önce de sürecin damgasını taşımaktadırlar. Ancak bu hakların Batılı olması evrensel olamayacağı anlamına gelmez. Yine de, bu hakların evrensel olup olmamasının ölçütü, tanım itibariyle, Batılı = Evrensel denklemi olamaz. Bu hakların evrenselliğinin, kabul edilebilirliğinin ölçütü (üstelik bu kabulün Batı eğitimi almış olan veya bir bölgede seçkin konumunda bulunan kişilerden değil halktan gelmesi gerekir), başka kültürler ve yapılarla uyumluluğu olmalıdır daha ziyade. Bu kitap insan bedeni ve ruhunun dokunulmazlığının, kanun nezdinde eşitliğin Batılı ama aynı zamanda evrenselleştirilebilir üç fikir olduğunu, bu üç fikrin Uluslararası İnsan Hakları Belgeleri'nin önemli parçalarını oluşturduğunu öne sürmektedir.

“Ayrıca, başka uygarlıklar da içlerinde evrensel normlar barındırabilir. Bu normların birer öneri olarak ortaya sürülmesi ve başkalarının, özellikle de insan haklarını bütün diğer uygarlıklardan daha fazla ihlal etmiş olan kibirli Batı'nın bu önerilere kulak vermesi gerekmektedir. Bu önerilerin küresel bir diyaloğun parçaları olması, savların ne olduğunun anlaşılması, önerilerin birer insan hakkına dönüşmeden önce olgunlaşması gerekmektedir.”

– Johan Galtung

Türkçe Basıma Önsöz, s. 9-12

Kitabının yeni bir basımının yapılması, bir yazar için düşünmek ve yeni okurları ağırlamak açısından hoş bir fırsattır daima. Çeşitli tartışmalar yapılabilir, kitapla ilgili eleştiriler kaleme alınabilir; yazarın kendisi de bir şeyler eklemek ve/veya çıkarmak isteyebilir.

Kitabın temel tezini şöyle formülleştirebilirim: Sahip olduğumuz birinci ve ikinci kuşak insan hakları kesinlikle Batılıdır; Batı'da (ABD ve Fransa) bu hakları ortaya çıkaran yapının, kültürün, her şeyden önce de sürecin damgasını taşımaktadırlar.

Ancak bu hakların Batılı olması evrensel olamayacağı anlamına gelmez. Yine de, bu hakların evrensel olup olmamasının ölçütü, tanım itibariyle, Batılı = Evrensel denklemi olamaz. Bu hakların evrenselliğinin, kabul edilebilirliğinin ölçütü (üstelik bu kabulün Batı eğitimi almış olan veya bir bölgede seçkin konumunda bulunan kişilerden değil halktan gelmesi gerekir), başka kültürler ve yapılarla uyumluluğu olmalıdır dah...

Devamını görmek için bkz.

Halil Türkden, '''Barış profesörü’nden insan hakları eleştirisi'', Agos Kitap, Eylül 2013

'Barış profesörü' olarak nam salan Galtung, Uluslararası Barış Enstitüsü’nün temelini atan ve başkanlığını uzun süre sürdüren isimlerden biri olmakla beraber, neredeyse yarım asırdır kişilerarası iletişimden gündelik hayata, tarihsel çıkmazlardan jeopolitik anlamdaki uluslar arası krizlerin çözümüne kadar birçok rolde ve pozisyonda görev aldı. Hayatının neredeyse 50 yılını barışa ve uzlaşmaya adayan Galtung, insan haklarına dair yeni bir bakış açısının kazandırılması ve uygulanması gerektiğini savunuyor.

Sonuçlar kısa vadeli olmasa da...

Galtung’un sözünü ettiği anlamda, insan haklarının evrenselleşmesine ve ortaklaşmasına ihtiyaç vardır. Bu bağlamda küreselleşen şey sadece insan hakları değildir. İnsan haklarıyla beraber sermayenin her geçen gün daha da küreselleştiği bir sistemde elbette sonuçlar kısa vadeli olmayabilir ama küreselleşen s...

Devamını görmek için bkz.