İki filozof arasında hakiki bir tartışma: Alman felsefesinden, yani Kant, Hegel, Marx, Heidegger ve Adorno’dan yola çıkıp hem genel olarak felsefeyi hem de kendi pozisyonlarını tartışıyorlar. Birbirlerine şakacıktan değil gerçekten “vuruyorlar”. Jan Völker’in felsefi tartışmanın imkânı ve rolü üstüne düşünen güzel sonsözüyle beraber bu diyalog diğer Metis Diyaloglar’ın bıraktığı yerden birlikte düşünmenin yollarını araştırıyor.

NANCY— Soruların sırasını biraz bozacak olsa bile şu soruyu yöneltmek istiyorum sana: Felsefe neden ortaya çıktı?

BADIOU— Bana mı soruyorsun?

NANCY— Evet evet, sana!

BADIOU— Bana sormakta haklısın, çünkü neden başladığını çok iyi biliyorum. Felsefe ortaya çıktı, çünkü matematik ortaya çıktı.

NANCY— Matematik neden ortaya çıktı?

BADIOU— İşte bunu bilmiyorum.

NANCY— … tek başına Antik Yunan matematiğin, felsefenin ve siyasetin doğuşudur. Fakat bu doğumun olmasının nedeni bir dünyanın değişmiş olması.

BADIOU— Elbette öyle. Fakat bir dünyanın değişmiş olması ile bu dünyanın değişiminin doğasını ayırt edemediğin için olaysal olana dönüyoruz. O anda dünyanın neden değiştiğini ben sana sorayım.

NANCY— Peki. Ben de söyleyeceğim.

BADIOU— Söyleyeceksin öyle mi?

NANCY— Çünkü tanrılar çekip gitti.

Giriş bölümünden, s. 9-11

Jan Völker— Başlangıç için oldukça genel bir soru sormak istiyorum. Alman felsefesi ikinizin de eserlerinde önemli bir rol oynuyor: keza felsefenin mevcudiyeti, güncelliği, çağdaş zamana müdahalesi meselesi de öyle. Fransa ile Almanya arasındaki felsefi ilişkilerin şimdiki halini nasıl değerlendiriyorsunuz?

Alain Badiou— Ben felsefenin süreksiz bir şekilde var olduğunu düşünüyorum. Bana göre felsefi uğraklar var. Süreklilik ve gelenek fikri, ne olursa olsun akademik bir fikir. Felsefenin her yerde ve her daim var olduğu, insanın felsefe yapan bir hayvan olduğu fikriyse çağdaş gazeteciliğin bir kanısıdır. Süreksiz olan felsefi uğraklar var ve tarihte bunlar tespit edilebilir. Elbette felsefenin büyük Antik Yunan uğrağı olmuştu. Daha sonra Antik Yunan uğrağına eklenen büyük bir Arap uğrağı oldu. Descartes’tan itibaren Malebranche, Spinoza ve Leibniz’le birlikte on yedinci yüzyılda felsefenin Fransız uğrağından söz edebiliriz bence...

Devamını görmek için bkz.