1936'da Paris'te doğdu. 1954'te başladığı tarih öğrenimini kısa sürede bıraktı. 1960'ta Paulette Pétras ile evlendi. 1965'te Şeyler adlı kitabıyla Renaudot ödülünü kazandı. 1960'ta Raymond Queneau (matematiğe tutkun bir edebiyatçı) ve François Le Lionnais (edebiyata tutkun bir matematikçi) tarafından kurulan ve "yazarların nasıl isterlerse öyle kullanabilecekleri yeni biçimler, yeni yapılar arayışı"nı (Queneau) kendine amaç edinen OULIPO'ya (Ouvroir de Littérature Potentielle - Potansiyel Edebiyat İşliği) katıldı. Kitaplarının hemen hepsinin belli bir otobiyografik damga taşıdığını söyleyen Perec, çalışmasının dört ufkunu belirleyen dört kutbun –kendisini çevreleyen dünya, kendi tarihi, dil, kurgu– ötesinde, yazarlık tutkusunun, çağının tüm edebiyatını kat etmek olduğunu, ama bunu kendi ayak izlerinin üzerinden yeniden geçerek değil, sürekli hareket halinde, sürekli yürüyerek yapmak istediğini söyler. Yapıtlarını başka yapıtlardan oluşan bir bütünün parçası olarak niteleyen yazar, hep yeniden okuduğu, alttan alta yanıt verdiği, irdelediği, kendine kaynak olarak gösterdiği yazarlar arasında Flaubert, Kafka, Joyce, Jules Verne, Queneau ve Leiris'i sayar. Perec 1982 yılında Ivry'de bronş kanserinden ölmüştür.

Türkçedeki başlıca yapıtları şunlardır: Kayboluş (Ayrıntı, 2005), Yaşam Kullanma Kılavuzu (YKY, 1996), Kış Yolculuğu (Nisan, 1997), Doğdum (YKY, 2003), Harikalar Odası (Sel, 2006), Cantatrix Sopranica L. ve Diğer Bilimsel Yazılar (Sel, 2007).