İngiltere'de daha çok şiirleri ve Goethe, Hölderlin gibi klasik Alman şairlerinden yaptığı çevirilerle tanınan David Constantine’in ilk öykü kitabı Başka Bir Ülkede. Kitap, A. S. Byatt ve A. L. Kennedy gibi önemli yazarların övgülerini aldı, yayımlandığı 2005 yılında Independent ve Guardian gazeteleri tarafından yılın en iyi kitapları arasında gösterildi.

Constantine’in öyküleri, kimi zaman insan hayatlarını geçmişin su yüzüne çıktığı bir anda, kimi zaman ise tam da şimdinin kendi ağırlığına dayanamayıp çöktüğü noktada dondurup çerçeveliyor: Boşa attığı bir adımla derinlere gömülüveren genç bir kadının elli yıl sonra buzun içinden su yüzüne çıkan ve geride bıraktığı âşığının hayatını gözyaşlarıyla eriten bedeni sözgelimi... ya da kalabalık bir konferansta lafının tam ortasındayken ruhunun kendisini terk edip gittiğini fark eden işadamı gibi...

Constantine İrlanda, Atina ya da Paris’te benzersiz mekânlara yerleştirdiği, cehennemlerinden bir dakika bile uzaklaşamayan kahramanlarının iç dünyasını gerçek bir ustalıkla tasvir ediyor.

GEREKLİ GÜÇ adlı öyküden, sayfa 17-22.

Judith "Bu at sinirimi bozuyor," dedi. "Buraya gelmesinden hoşlanmıyorum." "Bir şey yapmaz," dedi Max. "Onlara bir yardımımız dokunsa olmaz mı?" Judith sesini çıkarmadı, ama içinden "biz"e ve "onlar"a taktı. Akşamüstüydü, Max'in ailesiyle birlikte olma zamanı – Max'in de dediği gibi bunu kavgayla berbat etmek yazık olurdu. Oturma odasındaydılar, batı tarafındaki büyük pencerenin, olduğu gibi vuran güneşin tam karşısındaydılar; kır at suratını cama yapıştırdı. Kızlar aygırı komik buluyorlardı; Max bu upuzun kafa ve arkasındaki göz kamaştırıcı güneşin harikulade bir olay olduğunu söyledi; gelgelelim Judith'i huzursuz ediyordu, evin duvarıyla atın durup cama doğru soluduğu yer arasında bayağı derin bir hendek vardı, oraya düşer de bir şangırtıyla kan revan içinde içeri girer diye korkuyordu; üstelik turuncu dilinden ve camda bıraktığı salya izlerinden de iğreniyordu.

Ata binebilir miyim diye sordu Megan. Max niye binemeyesin dedi, ...

Devamını görmek için bkz.

Ebru Kış, “Seçkin okura davet”, Milliyet Kitap Eki, 27 Aralık 2006

David Constantine'in on dört öyküden oluşan kitabı "Başka Bir Ülkede" Metis Yayınları'ndan çıktı. Yazar öykülerde teknikleri, tekrar etme kaygısı gütmeden, savruk diyebileceğimiz bir özgürlükle kullanıyor. Ancak şiirsel ifadelerin sağladığı olanakla garipsenmeyen hatta şiirselliği destekleyen bu tutumun yerini kimi öykülerde klasik kurgu alıyor.

Öykülerde yazar-anlatıcı, yabancılaştırmaya zemin oluşturan öznel bakışa sahip; bununla birlikte öyküler öykü kişilerinin bakış açılarından veriliyor. Öykülerde görülen yabancılaştırma, kimi yerlerde bilgi vermek, orijinal benzetmelere zemin hazırlamak, felsefi cümleler söylemek, bilimsel bilgi sunmak veya deneme türünü öyküyle harmanlamak amacıyla yapılıyor. Dolayısıyla yazarın öznel bakışı taraf tutma değil; kendini bir varlık olarak hissettirme!

Öykülerde birinci ve üçüncü kişili anlatımlara başvurulması işlevli. Kimi yerlerde yazar-anlatı...

Devamını görmek için bkz.