Evrensel Kültürler Akademisi 19-20 Aralık 2002 tarihinde, Nobel Barış Ödülü sahibi Elie Wiesel'in başkanlığında barış üzerine bir forum düzenledi. Barışı Hayal Etmek, aralarında Paul Ricoeur, Julia Kristeva ve Umberto Eco gibi isimlerin de yer aldığı çok sayıda yazar, bilimci ve düşünürün katkılarıyla gerçekleşen bu forumun tutanaklarıyla hazırlandı. İkinci Körfez Savaşından kısa süre önce yapılan toplantı, içerdiği ve dışarda bıraktıklarıyla dünyamızın vardığı noktaya ışık tutuyor.

Ne umabiliriz? Barışı nasıl hayal edebiliriz? Kitaptaki tartışmalar, "barış" sözcüğünün, barış arayışında olduğunu söyleyen kişilerce bile ne kadar yanlış kullanıldığından Avrupa'nın barışın merkezi olmaya niye bunca uzak kaldığına kadar pek çok konuda düşünmemizi sağlıyor. Özellikle filozofların ve edebiyatçıların katkılarıyla barışı tahayyül etmek için ipuçları sunuyor.

Dünyanın barış aktivistlerine çok muhtaç olduğu bu çağda, imkânları ve sınırlılıkları sergileyerek, hem barışa giden yolun zorluğunu hatırlatmak hem de barış yolunda atacağımız adımlarda düşünmemiz gerekenlerin bir dökümünü yapmak için yayımlıyoruz bu kitabı.

Françoise Riviêre, Kabul konuşması, s. 11-13

Sayın başkan, sayın bakan, bayanlar baylar, değerli arkadaşlar.

Konumuz "Barışı tahayyül etmek". UNESCO tarafından büyük önem taşıyan böyle bir temaya ayrılmasını uygun gördüğünüz Evrensel Kültürler Akademisi'nin 6. Forumu dolayısıyla sizleri burada, UNESCO Sarayı'nda Genel Müdürümüz Koïchiro Matsuura adına ağırlamak, benim için gerçekten büyük bir onur. Bu vakfın mimarları, elli sene kadar önce, kurucu metinde yer alan ifadeyle "insanların zihinlerinde barış duvarlarının yükseltilmesi"ni hedefleyen bir kurum oluşturmaya karar verdiklerinde, UNESCO'nun doğum belgesine de bu temanın mührü vurulmuştu. UNESCO bugün, Birleşmiş Milletler'in 2002'de "Uluslararası Barış Kültürü Yılı" kutlamasının ardından ilan ettiği on yıllık uluslararası bir projenin, "Şiddet Karşıtlığı ve Barış Kültürü" projesinin hedefe ulaşmasına katkıda bulunuyor. Dünyanın hemen her ülkesinden pek çok katılımcı bu organizasyonda UNESCO'yla birlikte çalıştı...

Devamını görmek için bkz.

Ertan Keskinsoy, "'Barış' mı hayal etmeli?", Radikal Kitap Eki, 18 Mart 2005

Hayal etmek ile gerçekleştirmek arasındaki çizgi uzaklaşmaya başladığında, insanın umudu da aynı oranda azalıyor. Hayalinizin asla gerçekleşmeyeceğini düşünmeye, sonra onu hayal etmemeye başlıyorsunuz. O hayal 'kırılıyor', erimeden önce. Bugünlerde kırılmaya en müsait kolektif hayallerimizden biri, barış üzerine olan. ABD, Irak'ı işgal etti, Suriye'yi ve İran'ı tehdit ediyor. Rusya, imzalamış olduğu uluslararası silahsızlanma anlaşmasını ihlal etme pahasına, bugüne kadarki en güçlü nükleer bombayı yaptığını göğsünü gere gere açıklıyor. Kuzey Kore çıkıp 'benim de nükleer bombam var' diyor. Afrika, açlık yetmezmiş gibi bir de iç savaşlarla kavruluyor, kırılıyor.

Görülen o ki, umut etmek için pek az neden var. Ama o nedenlerin de sağlam tuğlalarla örülmesi gerekiyor. Barış istiyorsak, nasıl bir barış istediğimizi düşünmek zorundayız. Evrensel Kültürler Akademisi tarafından 2002 sonunda düzenle...

Devamını görmek için bkz.