Ahmed Arif'in Hasretinden Prangalar Eskittim'in ilk basımı 1968'de yapılmıştı. Türk şiiri içinde özel bir başarıya sahip olan kitap, ulaştığı 21 baskı ile her türlü eleştirel yaklaşıma dayanıklı olabileceğini kanıtlamakla kalmamış, okurun 20 yıllık bir döneme yayılan beklentilerini karşılayabildiğini de göstermiştir. Ahmed Arif'in şiiri okurun hangi beklentilerine cevap getirmiştir? Bu okur kimdir?

Ahmet Oktay bu çalışmasında Ahmed Arif'in şiirini, içerdiği yazınsal, siyasal, ideolojik değerleri çözümleme amacıyla bir yeniden okumaya girişiyor. Betimlemeyle yetinmeyen, şiir ve okuru arasındaki ilişkiyi, şiirin tüketilme sürecini araştıran bir okuma bu.

"Sunuş" ve "Giriş", s. 7-12

Sunuş

Bu çalışmayla ilgilenecek okura belli ölçüde kendimden söz etmem gerekiyor.

1930'lular kuşağı içinde Ahmed Arif'i ilk tanıyan Yılmaz Gruda'dır, sonra da ben. Yanılmıyorsam 1948'de. Yılmaz, o tarihlerde Ankara Ticaret Lisesi'nde okuyordu ve Arkon soyadını taşıyordu. Gruda'yı şairane bularak daha sonra benimseyecekti. Tek düşüncemiz yazındı ve şiir baş uğraşımızdı. Ticaret Lisesi'nin arkasında bir kahve vardı: 15'inci Yıl Kıraathanesi. Yılmaz, orada bir grupla tanışmıştı; üçü nice acıları, nice anıları geride bırakarak ayrıldılar bu dünyadan: Şevki Akşit, Enver Gökçe, Özer Sağnak ve Ahmed Arif. Ben de hemen tanıştım onlarla.

15'inci Yıl, sosyalist yazarların toplandığı bir yerdi. O zamanki soyadı Barikat olan Arif Damar'ı da orada tanıdım. Bu grup, bizim sanat anlayışımızın, dünya görüşümüzün biçimlenmesinde, hemen çıkarsanabileceği gibi, etkin rol oynadı. Sonraki yıllarda Kızılay'da bulunan Sergen Kıraathanesi'...

Devamını görmek için bkz.