Çevirmenin Önsözü, s. 11-12.

Bütün sanat dalları gibi oyunculuk da doğru yapıldığında bir tür meditasyona dönüşür. Oyuncu sahnede, oyunun hayali şartları içinde, ânın gerçekliğini yaşamaya başladığında gözlerimizi ondan almakta zorlanırız. Bu tıpkı hayvanları ya da küçük çocukları hayranlıkla seyretmek gibidir; sürekli canlı ve anda oldukları için onları izlemek heyecan vericidir ve en usta oyuncudan bile kolaylıkla sahne çalabilirler. Bu sebeple, eski ustaların dediği gibi, bir oyuncu için sahnede yanlış ama canlı olmak doğru ama ölü olmaktan iyidir. Peki önceden onlarca kez prova edilmiş ve her detayı çalışılmış bir sahneyi her seferinde adeta doğaçlama yapar gibi taze, akıcı ve doğal bir şekilde oynamak nasıl mümkün olabilir? İşte oyunculuğun canalıcı noktası budur.

2001 senesinde bu kitabın İngilizce versiyonunu ilk elime aldığımda New York'taki Herbert Berghof stüdyolarında David Mamet'in Glengarry Glen Ross adlı oyununa hazırlanıyordum. Dikkatimi ilk çeken şey, piyasadaki benzerlerinin aksine, gereksiz hiçbir bilgi barındırmadan son derece sade ve basit bir dille yazılmış olduğuydu. Oyunculuk sanatını, ona herhangi bir gizem yüklemeden ve süslü kelimelerin arkasına saklanmadan herkesin anlayabileceği bir yalınlıkla anlatıyordu. Ayrıca, doğal yeteneği ne olursa olsun, bu yola baş koyan ve belli bir düzen ve disiplinle çalışarak tekniğini geliştiren herkesin zaman içinde iyi bir oyuncu olabileceğini vurguluyordu. Bütün bu süreç zarfında bir oyuncunun görev ve sorumluluğunun ne olup ne olmadığının çerçevesini de çok net bir biçimde çiziyordu. Konuya yaklaşımındaki minimalist, pragmatik, hurafelerden ve efsanelerden arındırılmış "zen" üslubunu kendime yakın bulmuştum ve kısa zamanda bu kitap, klasiklerden müzikallere, hazırlandığım bütün roller için ilk başvurduğum kaynak haline geldi.

Bunu takip eden yıllar içinde, son derece faydalı bulduğum bu kitabı Türkçeye kazandırma fikri yavaş yavaş zihnimde filizlenmeye başladı ve tahminimden daha uzun zaman almış olsa da nihayet bu düşüncemi gerçekleştirebildiğim için mutluyum. Oyunculuk sanatının aslında ne olduğunun ve neler içerdiğinin çoğu kez yanlış anlaşıldığı ülkemizde, bu kitabın yeni oyuncu adaylarına olduğu kadar bir süredir bu yolda yürüyen fakat henüz tam olarak istediği dili ve tekniği oturtamamış oyunculara da ciddi katkı sağlayacağını ve birçok konudaki kafa karışıklıklarını gidereceğini düşünüyorum. Umarım zevkle okursunuz.

Hocalarım Michael Beckett ve George Axiltree'ye adanmıştır...

Saygılarımla,

Deniz Ölmez, 2012