Figen Alkaç, “Kendine bozuk bir aksan seç!”, Radikal kitap Eki, 14 Ocak 2004

Metis Yayınları’ndan çıkan bir ilk kitap Madde Kara. Hüseyin Kıran'ın üniversiteyi bırakmak ve on yıl cezaevinde kalmak zorunda olmasının kara halini, 'başka nasıl olabilir'le başlatıp; 'yaşamakla, buradayım evet' ile sonlardırdığı kitap, bir cevap gibi.

şehirde...ben maddenin cürüm hali// alın şimdi bu vahşeti gülle donatın/zafer tâkları istiyorum ve şenlik ateşi//küfür hayata en kısa yoldur//dillerini bildiğim insanlar/bana berrak bir hayat yaşatmadılar.

Kıran, mistik ve mitik öğelerle yakın ilişki kurar dizelerinde. Bu ilişki, modernist bir algıyı öncelese de; önüne çıkan tüm geleneksel ve de dinsel uçlar içeren, her şeye karşı duran bir sol kültür hazmının dışında bir ilişkidir. Dizelerinde kullanmayı tercih ettiği kavramlarla sırf şiir olsun diye ilgilenmediği dikkatlerden kaçmayan Kıran, ilerleyen dizelerde bu görüşü sağlamlaştırır: Kendini bilen su buz olur diyorum//Çünkü ben salla geldim/yeni bir dinle//çaput bağlama/kafirûn suresiyle//tas tas dökündüm ertlenmiş günahları.//ben efsuna ve cevize inanırım//mevlüt okutanların sesli gücünü/siyah su gücünü//ve bitlendim, okunmuş sular içtim korkumdan//ya da yatırlara çaput bağlarım.

'Sözcüklere Uyarı' şiirinde Kıran, başlangıçtaki iddialı büyük, bağıran seslerle örülü dizeler yerine; gittikçe kendini daha küçük sesle ifade eden, tanımın ve anlamın ötesinde bir noktaya sürüklenen, politik tavırla her şeyi anlamlandırmaya yönelen algı biçiminin yerine, anlamın faydasız olduğu bir dile teslim edilen dizeleri tercih eder. Sanatın sadece anlam üzerinde algılanması gerekmediği bilgisini içeren bir süreci de ayrıca haber eden Kıran'ın dizeleri sanki bir kalenderîden çıkmış gibidir. 'ilkeli dil'in dışında, bozuk aksanlıların akranıdır: anlamak faydasızdı, bunu da anladım/kavruğum katıksızım/ilkeli dilim üşüdü/kendime bu yüzden bozuk bir aksan seçtim//en geriden gelenlere, ki yetişeyim diyedir/kim alıkor beni kendimi anlamaktan 'Madde Kara' şiirindeki ritim, konuşma diline güzel elbiseler giydirerek şiirin kolektif yapısını şu dizelerle güçlendirirken: bu düşündüm uzun kimin umrunda/bu bir belki şükür kumun umrunda//korktum maddeden madde kara/maddenin halleri: tuhaf hali uçak hali bıçak hali/inat hali dikkat hali siftah hali küstah hali/ben maddenin isabet hali cinayet hali

'Azalmak Burcu' şiirindeki ritim yokluk, coşkusal içe dönüşle yaratılmaya çalışılan ritim yaratma arzusunun dışavurumlar ile sekteye uğratılmasından kaynaklanır ve bu durum bilinçli bir tercih olarak çıkar karşımıza. Ben kimseye pazartesi vermedim/Cebine uykusuz bir sabah koymadım kimsenin/Bir cebir sorunuydu bu, çözdük ve kanadı//Kol kopmadım uçak uçmadım

İsmet Özel sesinden zaman zaman ne kadar uzaklaşmaya çalışsa ve ondan kurtulmanın kasılmalarını taşısa da, bu kasılma farkında olmadan onu Özel'e yaklaştırır şu dizelerde : suç saçacağız hırlı ırmak kıyılarına. //hayın işlere bulaşacağım, anlıyorum//tuhaf suçlarına kelebeklerin,//gölgesi yere düşmeyen mahlukat //üstümden taşları birer birer kaldırdım/asfaltlar çünkü bana uğramasın. // ben bu inatla biledim nacak ağızlarını gürgenlerin büyüme bilgisine sahip değilim

İnsanın belki en çok sözcükler içinde bulmayı umduğu tanıdıklığı yerlerini değiştirdiği sıfatlarla; (Bu düşündüm uzun, eski altında, gecenin üşümüşü) yapısı özellikle bozulan tamlamalarla;
(başıma şeytan geçti, kol kopmak, uçak uçmak, seğiren ten hakkına) huzursuz eden Hüseyin Kıran, mekânları bir eylemle, diyeceği varla (limanın git'i//bu yerler bağdaş kurup otursam yerleri//burada'nın nehri) yüreklendirerek ellerinde bir kopmak kalsa da sürdürür şiir serüvenini.