2011 yılında kaybettiğimiz şair Didem Madak’ın yapıtı, son yıllarda çok sevilen, ilgiyle elden ele dolaşan üç kitaptan oluşuyor : Grapon Kâğıtları, Ah’lar Ağacı ve Pulbiber Mahallesi. Aralık 2014’te Didem Madak’ın dostları, eleştirmen ve akademisyenler ve tutkulu okurları bir sempozyumda bir araya geldiler ve onun eserini farklı veçheleriyle ele aldılar. Madak’ın poetikası kimlik, benlik, dil, zaman ve mekân ilişkileri, hatırlama ve unutma, edebi kanon ve kadınlık halleri gibi başlıklar altında verimli bir yorumlamanın ve tartışmanın konusu oldu.

Türkiye’nin son yılları, Didem Madak’ın da eserini verdiği bu dönem, hem kadınlar üzerindeki siyasi ve kültürel baskıların giderek arttığı hem de kadınların toplumsal mücadelelerinin farklı bir düzeye yükseldiği yıllar. Tam da bu nedenle bu kitapta bir araya gelen çoğu yazı, Didem Madak’a sadece edebiyat eleştirisinin perspektifinden bakmak yerine, daha geniş, farklı disiplinler tarafından beslenen bir bakış açısını benimseyerek bizlere Türkiye’de kadın olmanın, hem kadın hem şair olmanın deneyimlerini hatırlatan bir niteliğe sahip.

Bu bildirilerde gösterilen düşünsel çaba, edebiyat eserleri üzerine tartışma ve yorumlamanın, farklı okuma biçimlerinin, söz konusu eseri bir anlamda yeniden inşa ederek ne kadar üretken olabileceğini de kanıtlıyor.

Önsöz. Solmaz Zelyüt, s. 13

Şerife güzel bir hafta sonu bana iki kadınla çaya geldi. Kadınları sevdim hemen. Didem Madak hakkında bir anma sempozyumu yapmak istiyoruz diyorlardı. Heyecanlı ve azimliydiler. Şerife ikna olmuştu zaten. Dilek ile konuştum. Dilek her zamanki gibi olumlu bakıyordu. Didem Madak’ı bu sefer daha bir sıkı okumaya başladım ve okudukça o, Didem oldu, benim için. Beş kadın tekrar buluştuk. Anabilim Dalımızdaki diğer arkadaşlarımızın, enstitümüzün onayını aldık. Asuman ve Müjde’nin teklifini kabul ettik ve omuz omuza verip çalışmaya başladık. Beşi bir yerdeydik artık. Asuman ve Müjde sponsorları ayarlayacaktı, biz de resmi yazışmaları. Bu işbölümü zaman içinde darmadağın oldu ve hepimiz her işi yapmaya başladık. Güle güle ve itiraf ediyorum, ara sıra ağlaya ağlaya...

Sempozyum gününü hayatımızın milâdı saydığımız günler yaşadık, işlerimizi s.s diye erteledik. Öğrencilerimiz, enstitümüz, dostlarımız hep beraber her şeyi çözdük. O günün ...

Devamını görmek için bkz.