“Koronavirüs pandemisinin beraberinde getirdiği şartlar altında normalliğe dönmek için can atmak gayet normal. İktidarların bizi ‘bildik yollara’ geri döndürmek için ellerinden geleni yapacağına hiç şüphe yok. Peki biz normallik olarak kabul edilen distopyaya sorgusuz sualsiz, kuzu kuzu dönecek miyiz? Yoksa başka bir şimdi hayal etmeye, gerekirse onun için savaşmaya hazırlanarak mı geçireceğiz şu ânı?”

Yanis Varoufakis’in bu sözleri, Her Şey Değişmeli!’deki ortak arayışı özetliyor. İçinde bulunduğumuz durumun sorumlusu olan finansal kuruluşlar hızla sisteme “format atmak” peşindeyken, daha adil bir dünya için farklı alanlardan alternatif çözüm önerileri getiren konuşmacılar, bu anlatıya kendi çözümlerimizle yanıt vermemiz gerektiğini, kapitalizmin “büyük sıfırlama” adını verdiği Truva atını yenmemiz gerektiğini hatırlatıyor bize.

Teknolojinin kontrolünü elinde bulunduran az sayıdaki şirketin özelleştirdiği kamusal hayatı, siyaseti geri almak için; sağlık, eğitim, barınma ve emeğin daha az baltalandığı bir dünya için çalışan; bu uğurda benzersiz bir formül bulmaktan ziyade bilgiye dayalı önerilerin paylaşıldığı bir ortak çalışma hedefleyen ve Uluslararası Halklar Meclisi, İlerici Enternasyonal, Avrupa’da Demokrasi Hareketi 2025 (DiEM25) gibi inisiyatiflerde bir araya gelen katılımcılar şu çağrıyı yapıyorlar: “Önümüzdeki dönemde topluluklarımız ve kurumsal yapılarımız eşi benzeri görülmemiş sınavlara tabi olacak; tüm bilgimizi, zamanımızı ve uzmanlığımızı ânın hizmetine sunmamız gerekecek. Devrimcinin vazifesi mücadele etmektir; başka bir şimdi için siz de katılın mücadelemize.”

Giriş, Hiçbir Şeyin Olduğu Gibi Kalmaması İçin, Her Şey Değişmeli, Srecko Horvat, s. 11-14

Ordular aralarındaki binlerce kilometrelik mesafeye rağmen birbirlerini vurabiliyorsa, dostların da fiziki mesafelerden düşmanlar kadar bağımsız olduklarını göstermesi şart. Uzun menzilli dostluk füzelerimizi ateşlemeyi sürdürelim öyleyse, sürdürelim ki uzamı bizim de onlar kadar hükümsüz kılabileceğimizi, sadece yok etme konusunda yaratıcı olanlara gösterelim.

Günther Anders’ten Claude Eatherly’ye, 1959

Giuseppe Tomasi di Lampedusa’nın yirminci yüzyılın ortalarında yayımlanan meşhur romanı Leopar, Risorgimento adıyla bilinen iç savaş ve devrim günlerinde Sicilya aristokrasisinin verdiği hayatta kalma mücadelesini anlatır. Romanın –sonradan Luchino Visconti’ nin aynı adla uyarladığı filmde Alain Delon’un dillendirdiği– en bilindik cümlelerinden biri şöyledir: “Her şeyin olduğu gibi kalması için her şey değişmeli.” Benzer şekilde, ...

Devamını görmek için bkz.