Sabiha Sertel 1895’te Selanik’te doğdu. 1919’da eşi Zekeriya Sertel’le birlikte çıkardığı Büyük Mecmua’da başlayan aktif gazetecilik hayatını, Cumhuriyet, Resimli Ay, Resimli Her Şey ve 4 Aralık 1945’te matbaasının devlet destekli bir grup tarafından yıktırılmasına kadar Tan gazetesinde sürdürdü. Türkiye’de “ilk kez yargılanan kadın gazeteci”, “en çok yargılanan ve yazdığı yayın organlarının kapatılmasına en çok neden olan gazeteci”, “en çok yazma yasağı getirilen yazar” gibi ünvanların sahibi oldu. Gazetecilik yapamadığı zamanlarda ansiklopedici ve yayıncı olarak çalıştı, sosyalizmin klasik eserlerinden çeviriler yaptı. 1950’de Türkiye’den ayrıldıktan sonra çeşitli Avrupa ülkelerinde sürgün yaşadı, 1930’lardan beri üyesi olduğu TKP’de çeşitli görevler üstlendi. 1968’de Bakü’de öldü. 1950’ye kadarki hayat hikâyesini anlattığı Roman Gibi (1969) adlı otobiyografisi ve II. Dünya Savaşı Tarihi (1999) dışında sağlığında yayımlanabilmiş üç kitabı daha vardır.