İsviçreli psikiyatr Carl Gustav Jung (Kesswil 1875- Küssnacht 1961) analitik psikoloji okulunun kurucusudur. 1902'de Zürih Üniversitesi'ni bitirerek doktor oldu. 1900'de Eugen Bleuler'in yönettiği Burghölzli Akıl Hastanesi'nde çalışmaya başlayarak psikiyatri alanında uluslararası bir ün kazandı. 1907-12 arasında Freud'un yakın çalışma arkadaşı olan Jung, Freud'un mirasçısı olarak görülmeye başlandı. 1910'da Viyana Uluslararası Psikanaliz Derneği'nin başkanı oldu. Görüş ayrılıkları, özellikle de Freud'un cinselliğe verdiği belirleyici role Jung'un katılmaması bu işbirliğini sona erdirdi. 1912'de yayımladığı Wandlungen und Symbole der Libido (Libidonun Dönüşüm ve Simgeleri) Freud'un çoğu düşüncesinin karşıtı savlar içeriyordu.

1914'te derneğin başkanlığından istifa etti.

1921'de yayımlanan Psychologische Typen'de (Psikolojik Tipler) içe dönüklük-dışa dönüklük kavramlarını geliştirdi. Freud'un kişisel bilinçdışı görüşüne kolektif bilinçdışı görüşünü ekledi, arketip kavramını geliştirdi. Zürih Federal Politeknik Okulu'nda psikoloji (1933-41) ve Basel Üniversitesi'nde klinik psikoloji (1943) dersleri veren Jung, 1948'de Zürih'te C. G. Jung Enstitüsü'nü kurdu.

Başlıca Eserleri: Die Beziehungen zwischen dem Ich und dem Unbewussten (1928, Ben Kavramı ile Bilinçdışı Arasındaki İlişkiler), Wirklichkeit der Seele (1934, Ruhun Gerçekliği), Psychologie und Religon (1940, Psikoloji ve Din, 1963), Psychologie und Alchemie (1944, Psikoloji ve Simya), Die Symbolik des Geistes (1948, Ruhun Simgeleri).

Türkçede Jung: Analitik Psikolojinin Temel İlkeleri (Konferanslar, Can, 1996); Analitik Psikoloji (Payel, 1997); Anılar, Düşler, Düşünceler (Can, 2002); Din ve Psikoloji (İnsan, 1997; Psikoloji ve Din, Okyanus, 1998); İnsan Ruhuna Yönelik Bilinçaltı ve İşlevsel Yapısı (Say, 2001); Keşfedilmemiş Benlik (İlhan, 1999).