İnsan faaliyetleri ekolojik çevreyi ve biyolojik çeşitliliği ne şekilde tehdit ediyor? Küresel ısınma ekolojik felakete giden yolda ilk mi yoksa son adım mı? Dünyanın enerji ihtiyacını fosil yakıtların dışındaki alternatif kaynaklardan sağlamak mümkün mü? İhtiyaç ile açgözlülük arasındaki mesafe nerede yokoldu? En çok kirletenler en çok yalan söyleyenler değil mi?

Dünya iklimi konusunda verilen mücadele siyasi bir mücadeledir. Küresel iklim değişimi görmezden gelinemeyecek kadar hayatımızın içinde. Sanayileşmiş ülkelerin, petrol tekellerinin başı çektiği kirliliğin halihazırdaki tezahürleri ortadayken, cehennem senaryoları için gelecekteki kurbanları düşünmek bile gereksiz.

Bu küçük kitap, "dünyayı aptallardan" kurtarmak için hepimizin sesimizi yükseltmemizin vaktinin gelip de geçtiğini hatırlatan önemli bir uyarı niteliğinde.

Roni Margulies, Sunuş, "Çevrecilik: Bir Geri Çekilme mi, İleri Bir Atılım mı?", s. 7-10

Bir önceki kitlesel, uluslararası, sistem karşıtı hareket, 1960'ların ikinci yarısında patlak verdikten sonra 1970'lerin ikinci yarısında geri çekildi, sona erdi. Hareket, 1950'lerde büyüyen insanların bildiği, tanıdığı dünyayı baştan aşağı değiştirdi, ama "dünyayı değiştirmedi". Kapitalist sistem kendini toparladı, yeni politikalar geliştirdi ve karşı saldırıya geçti. Reagan, Thatcher, Kohl ve Türkiye'de Özal'ın 1980 yılından hemen önce ve hemen sonra iktidara gelmeleri, koca bir nesil için, milyonlarca genç, sendikacı, işçi ve sosyalist için, kendi yenilgilerini simgeliyordu adeta.

Bu yeni dönemde, 1968'in masum ve iyimser atılganlığı, dünyanın değiştirilebilir olduğuna duyulan sarsılmaz inanç, her şeyi sorgulama alışkanlığı, "her şey mümkün" duygusu ve bunların sonucu olan radikalizm tersine döndü.

Geri çekilen dalganın ardında, sadece yenilgi ve karamsarlık kalmadı elbet....

Devamını görmek için bkz.