Okur Mektubu: Nazan Duman, "Yeni bir liman!", 16Eylül2005

İtiraf ediyorum, Perg'le bilinçli olarak tanışanlardan değilim. Bir kitapçının raflarında adı Bataklık Ülke olan ve yazarı Türk olan bir kitap görünce şaşırdım ve diğer kitapların arasına atıp eve geldim. Aslında daha önce okumam gereken iki kitap olduğunu ancak giriş bölümü bittikten sonra farkettim, yine de kitabı bitirdim. Bunun üzerine kitabın arkadaşlarını da okumak farz oldu. Ben iyi bir gezgin degilim, bırakın dünyayı gezmeyi, kendi ülkemi bile gezmedim, doğduğum şehirden çok az çıktım. Ama söz konusu hayali yerler olunca çok iyiyimdir. Yerdeniz'in adalarını Ged'le beraber gezdim; Frodo'nun memleketi Shire'ı, karanlık şeylerin yaşadığı karanlık ülke Ravenloft'u, Unutulmuş Diyarları, Fantazya'yı ve daha bir çok yeri gördüm.

Harry Potter'la beraber bir sürü büyü yaptım. Bu kitaplar benim sığınaklarım oldu yıllar boyu. Perg Efsaneleri'ni okuduğumda ilk hissettiğim yeni bir sığınak, yeni bir liman bulduğumdu, tıpkı Yerdeniz, Fantazya, Orta Dünya gibi... Öykü çok hoş, karakterler gerçekçi. İnsanın içini ısıtıyorlar çünkü hiç biri süper kahraman değil. Mızmızlanıyorlar, acı çekiyorlar, korkuyorlar, âşık oluyorlar, özlüyorlar, yaralanıyorlar, yaşlanıyorlar hatta bir kahramandan beklenmeyecek şekilde kaçtıkları da oluyor. Bu yüzden Perg'de yaşananlar pek çok "gerçek" dünyada geçen kitapta yaşananlardan daha inandırıcı. İnsan okudukça, "Bunlar keşke gerçek olsaydı," diyor. ... Bir zamanlar Metis Kitap aracılığıyla Ursula K. Le Guin'e, Çiğdem Erkal İpek'e ve Deniz Bilgin'e teşekkür etmiştim. Şimdi de yeni sığınağım için Barış Müstecaplıoğlu'na teşekkür ediyorum. İyi ki varsın!