Oral Çalışlar, Cumhuriyet, 7 Aralık 2002

Ayşe Özmen, bir kadın. İlk gençlik yıllarından itibaren yaşamının önemli bir kısmı sosyalist siyasi mücadelenin içinde geçmiş. 1980 öncesi gençlik hareketinin içindeki yolculuğuyla, kendi kadın tarihine yolculuğu bir arada sürüyor. Sen Gülerken bir anı mı, anılarla bezenmiş bir roman mı? Ne kadarı gerçek ne kadarı hayal? Kitabı bir solukta okuyunca, bu ayrımların çok da önemli olmadığı sonucuna varırsınız. Sen Gülerken, bir hesaplaşma.

Ayşe Özmen, aile içi cinsel tacizi gündeme getiriyor. Kitabın kahramanı Hülya'nın bir soru işaretiyle kafasında şimşekler çakıyor ve evin beslemesi Havva'nın ölümünü araştırmaya başlıyor. Havva'nın ardından çıktığı yolculuğun sonunda dedesinin bir tacizci olduğu sonucuna varıyor. Sorgulama sürerken, annesine, kendisine yönelik tacizleri de anımsamaya başlıyor. Sen Gülerken etkili bir edebi metin. Belki de birçok kadının yaşadığı ve dillendiremediği gerçekler bu kitapla gün ışığına çıkıyor. Bir solukta okunuyor. Kadınların gerçekleri açıklama ve tacizi teşhir etme çabasında önemli bir belgesel de denebilir bu kitaba. Ayşe Özmen anonim bir dramı gözler önüne seriyor.