İlhan Berk’in açılış konuşması, s. 11-12.

Birhan Keskin şiirini düşündüğümde, onun poetikasının ne olduğunu, şiirden ne anladığını, neye şiir dediğini özetlemeye çalışacağım. Bu bir bakıma yorum olacak.

Birhan Keskin iyi bir şiirde dünyanın yaşamında bir ânı görüyor. O, onun için her şey oluyor.

Ona göre şiirin alçak sesindedir her şey.

Gene ona göre şiirin geleceği şimdinin sonsuzluğundadır.

İyi bir şiir kendini yeniden yeniden okutur, her okuyuşta da yeni anlamlar üretir, diyor.

Şiir morg odalarından çıkmaz. Şair de yatağını oraya sermiştir, diyor.

Gene ona göre şiir her zaman iktidardadır.

Ya şair kim midir?

O eski bir dağlıdır diyor.

Dili de bunun için yabandır.

Birhan Keskin şiiri gündelik, verili dile arkasını dönüyorsa, bunun için dönüyor.

O gene şairin dilinde yaşamın bütün boyutları vardır, diyor.

Dil şairin evidir, diyor.

Dünyaya bakışında da bunu görür, dünyayı da soyar, soyar, çünkü şiir çıplaktır, diyor.

Şiir dışında şairin başka bir dünyası yoktur, şiirlerindeki dünyaya da dünya diye bakar, diyor.

Şair sonsuza giden bir dilin peşindedir, diyor.

Ona göre şair alışkanlığı bozar, yeniden doğar.

Şiir gerçekten şiirse kendisi hakkında bizden daha yetkin konuşur, diyor.

Gene ona göre, şiir değiştirilmemecesine söylenmiş bir şeydir.

Şimdi de Birhan Keskin'e göre şiir ne yapmalı?

Ne mi yapmalı şiir?

Sabahları okula giden çocukların ellerinden tutmalı, kızların saçlarını karıştırmalı, otlar, kuşlar, hayvanlar yetiştirmeli, küçük sokaklar, evler, alanlar kurmalı, ıssız dağları şenlendirmeli, kervanlara yol göstermeli, deniz kıyılarına inmeli, sokaklarda dolaşmalı, böcek koleksiyonları yapmalı, kitaplara girmemiş otların elinden tutmalı, gazete okumalı, sevgilinin bağına yardım etmeli, Mısır papirüsleri yetiştirmeli, Karnak yazılarını sökmeli, Pers körfezi boyunca yürümeli, yeşil som ipekler dokumalı, keçe çadırlarda oturmalı, artıkdeğer öğrenmeli, aşkı örgütlemeli, bilinçaltına uzun yolculuklar yapmalı, otağını bütün yasak bölgelere kurmalı, firavun incirleri yetiştirmeli, insana yabancı olan her şeyin üstünü çizmeli,
(sonra)

terkisinde denizler, ucu selvi ağacından yapılmış oklar, al atlar, ırmaklar, kadınlar, gök süvarileri, kötülük çiçekleri taşımalı, tedirgin, huysuz, lanetli bir yeryüzlü olduğunu düşünmeli,
(sonra da)

Akşamları işçilerin evlerine inmeli, onlarla sofraya oturmalı, kadınlara beyaz güller armağan etmeli, yeni çayırları sulamalı, Allah'la Ölüm'le yarenlik etmeli,

çırılçıplak dolaşmalı,

çırılçıplak olmalı.