Mircea Eliade (Bükreş, 1907; Chicago, 1986) geleneksel ve çağdaş toplumlarda kutsallığın kendini gösterme biçimleri üzerine yaptığı çalışmalarla tanınmış bir din tarihçisidir. Bükreş Üniversitesi'nde gördüğü felsefe eğitiminden sonra 1928-1931 yılları arasında Kalküta Üniversitesi'nde Sanskritçe ve Hint felsefesi eğitimi yapmıştır. Himalayalar'daki bir ashram'da altı ay inzivaya çekildikten sonra Romanya'ya dönmüş ve hazırladığı Yoga: Hint Mistisizminin Kökenleri Üzerine Bir Deneme adlı tezle 1933'te felsefe doktoru olmuştur. 1945 yılından Chicago'ya gittiği 1956'ya kadar Paris'te Sorbonne'a bağlı İnsan Bilimleri Yüksek Araştırmalar Okulu'nda ders vermiştir. 1956'dan itibaren Chicago Üniversitesi'nde dinler tarihi profesörü olmuştur. 1961'de History of Religions dergisini çıkartmaya başlamıştır. 1985' te emekli olan Eliade 22 Nisan 1986'da Chicago'da ölmüştür. Rumence, İngilizce ve Fransızca dillerinde yazmış olan Eliade'ın 50'yi aşkın kitabı vardır. Dinler tarihi üzerine yayımlanan birçok çalışmaları arasında, Le Mythe de l'Éternel Retour (1949; Sonsuz Dönüş Mitosu), Le Chamanisme et les techniques archaïques de l'extase (1951; Samanlık ve Vecdin Eski Teknikleri) ve Le Sacré et Le Profane (1956; Kutsal ve Dünyevi) sayılabilir. Bir din tarihçisi olarak tanınan Mircea Eliade'ın edebi eserleri genellikle bilim adamı kimliğinin gölgesinde kalmıştır. İlk romanı Domnisoara Christina'dan sonra Sarpele (Yılan), Maitreyi (Bengal Gecesi), Le vieil homme et l'officier (Yaşlı Adam ve Subay), Minuit à Serampore (Serampore'da Geceyarısı), Les Noces au Paradis (Cennette Düğün) adlı romanları yayımlanmıştır.