Edith Jacobson (1897-1978) Almanya'nın Haynau şehrinde doğdu. Babası doktor, annesi dillerle de yakından ilgilenen çok başarılı bir müzisyendi. Münih ve Heidelberg'de tıp öğrenimi gördü ve pediatri üzerine uzmanlaştı. Psikanalize ilgisi, çocuk cinselliğini gözlemleme olanağını bulduğu bu dönemde başladı. 1925'te öğrenci olarak Berlin Psikanaliz Enstitüsü'ne kabul edildi. Eğitim amaçlı analizini 1925-29 tarihleri arasında Otto Fenichel'le gerçekleştirdi. Berlin'de bir süre terapist olarak çalışan Jacobson, Nazilerin iktidara gelmesi üzerine Kopenhag'a taşındı; ama bir süre sonra, arkadaşlarının ikazlarına karşın, bir hastaya yardım etmek üzere Almanya'ya döndü. Bu sırada bir hastası hakkında Gestapo'ya bilgi vermeyi reddettiği için hapse mahkûm edildi. İki yıl hapishanede kaldıktan sonra ciddi bir hastalık geçirerek hastaneye kaldırıldı ve bu dönemde Almanya'dan kaçmayı başardı. Bir süre Prag'da kaldıktan sonra ABD'ye yerleşti. Üyesi olduğu New York Psikanaliz Derneği'nin 1954-56 yılları arasında başkanlığını da yaptı. Eğitimciliği ve süpervizörlüğünün yanı sıra klinik çalışmalardaki başarısıyla da tanındı. İlk dönem çalışmalarında Karl Abraham'ın nesne ilişkileri üzerine yazdıkları çok etkili oldu. Berlin'deki yıllarında çocuk analistleri Steffi ve Berta Bornstein'dan çok şey öğrendi.

Daha sonraları Heinz Hartmann'ın ve Ernst Kris'le tartışmalarının çalışmaları üzerindeki etkisi büyüktür. Depresyonla yakından ilgilenmesinde babasının ciddi bir depresyon geçirmiş olmasının da önemli bir etkisi vardır. Hartmann'la birlikte kendilik temsillerini psikanaliz kuramına sokan iki kuramcıdan biridir.

Başlıca kuramsal çalışması olan Kendilik ve Nesne Dünyası adlı yapıtta ele aldığı konularını incelemeyi Psychotic Conflict and Reality'de (1967) sürdürdü. Makaleleri Depression: Comparative Studies of Normal, Neurotic, and Psychotic Conditions (1971) adı altında bir araya getirildi.