Sanatçı: Örnek Bir Çilekeş, "karşı durulması güç ve özgürleştirici" eleştirileriyle çağdaş kültürü sorgulayan Susan Sontag'ın, eleştiri kuramı ve uygulaması türünde dokuz yazısını bir araya getiriyor. Sanatın "içerik"e verilen önemle "evcilleştirilmesi"ne karşı çıkan Sontag, tek tek ele aldığı Pavese, Camus, Lukács, Benjamin, Canetti ve Barthes gibi yazarlara büyük bir sevgiyle yaklaşmakla birlikte, eleştirel mesafesini koruyor.

Yurdanur Salman, Müge G. Sökmen, "Sunuş", s. 7

Fotoğraf, sinema, öncü sanatlar ve yazın eleştirisi gibi çok çeşitli alanlarda ürünler veren Susan Sontag, şimdiye dek ülkemizde daha çok kurmaca metinleriyle tanındı. Bu seçkide bizim amaçladığımızsa, "Tutkulu bir yantutarlılıkla, çeşitli türlerden –çoğunlukla çağdaş– sanat yapıtlarının önüme koydukları sorunlar için yazdım: Özgül yargı ve zevklerin ardında yatan kuramsal varsayımları ortaya çıkarıp açıklığa kavuşturmak istedim," diyen Sontag'ı, eleştiri kuramı ve uygulamasına yönelik denemeleriyle tanıtmak oldu. Seçkiyi hazırlarken, hem Sontag'ın yaratıcı bir eleştirmen olarak gelişimini sergileyen kuram yazılarından, hem de ülkemizde yapıtları tanınan yazarlar üzerine yazdığı, irdeleyici görüşler getiren denemelerinden temsil edici bir derleme yapmaya özen gösterdik.

Bu yazılardaki kimi göndermelerin Amerikalı okur kitlesi düşünülerek yapılmış olmasına, kimi yazılardaki varsayımların da zaman aşımısına uğramasına kar...

Devamını görmek için bkz.

"Yoruma Karşı", 1964, s. 9-20

Şöyle bir görünüp kayboluveren bir şeydir içerik, şimşek çakması gibi bir karşılaşma. Küçücük– çok küçücük bir şeydir. – Willem de Kooning, bir söyleşide

Görünüşe bakarak yargıda bulunmayanlar yalnızca sığ kişilerdir. Dünyanın gizemi görünenlerdedir, görünmeyenlerde değil. – Oscar Wilde, bir mektupta

En erken sanat deneyimleri büyük olasılıkla şarkı söylemeye, büyüye benzer bir nitelik taşıyordu; sanat ayin için bir araçtı. (Bkz. Lascaux, Altamira, Niaux, La Pasiega vb.de bulunan mağaralardaki resimler.) İlk sanat kuramı'nda, Yunan düşünürlerinin sanat kuramında, sanatın bir mimesis, gerçeğin taklit edilmesi olduğu ileri sürülüyordu.

Sanatın değerinin ne olduğu yolundaki o garip soru işte bu noktada ortaya çıktı. Çünkü taklit kuramı, kullandığı terimler gereği, sanattan kendisini gerekçelendirmesini bekliyordu.

Kuramı ortaya atan Platon'un bunu, sanatın değerinin kuşkulu olduğunu bel...

Devamını görmek için bkz.